ఉన్నాము గా .... ఒకే చెట్టు
ఒకే ఆకాశం గొడుగు క్రింద, కలిసి
ఒకే గాలిని శ్వాసిస్తూ ....
ఒకే గమ్యాన్ని చూస్తూ
బద్దకం ఎక్కువై నీరసపడిన వేళల్లో
ఆ సూర్యకిరణాల వెచ్చదనం
తాకి .... నా ముఖం పై
చైతన్యం ఉత్తేజితం కావడాన్ని
ఈ చెట్ల కొమ్మలు ఆకులు జల్లెడలుగా
వడబోసిన వెలుతురు నీడల్లో
నీకు వినిపిస్తున్నాయా
నేను పాడుతూ జారవిడుస్తున్న
పారవశ్యపు మనోభావనలు
ఆ నిశ్శబ్ద రాగాలు
నిజం గా నీవు నన్ను
గమనించగలుగుతున్నావా మానసీ!
వింటున్నావా ఈ నిశ్శబ్ద శబ్దాలు
నీ, నా గుండెలు లయబద్దం గా కొట్టుకోవడాలు
No comments:
Post a Comment