హృదయోద్వేగం

జీవితాన్ని శ్వాసించేందుకు
నేనిప్పుడు క్రిందకు దిగి వస్తున్నాను.
నిద్దుర లేచి చాలా సేపే అయ్యింది
వేసారిపోయినా ఇంకా నిరీక్షిస్తూనే ఉన్నా
నేనే కిరీటాన్నీ ధరించలేదు,
ఏ పాటా రాయలేదు. కానీ
ఆమని పాటొకటి లోతుల్లోంచి వినిపిస్తూ
సాయంత్రపు చల్లగాలుల కోసమో
నీ కోసమో లా
నా హృదయం కిటికీలు తెరుచుకుంటూ

నిన్నూ, నీ పై ప్రేమను శ్వాసిస్తున్నాను.
నా ఊపిరితిత్తులు నిండి .... ఆపై
రక్తనాళాల గొంతు వరకూ ....
నీ రాగం తో 
నీ భావం తో
నీ పట్ల ప్రేమతో నొప్పి అని
అనిపించి హృదయం కురిసి 
ఆ వర్షం లో తడిసిన తియ్యదనం 
బాధ నన్ను తడిముద్దను చేసే వరకూ

ప్రయత్నిస్తున్నాను. నిన్ను పొందుదామని
నిజం ప్రేమంటే ఏమిటో తెలుసుకుందామని
లోతుల్లోకి వెళ్ళి .... తెర వెనుక ఆకాశాన్ని
నక్షత్రాల సంభరాన్నీ చూసొద్దామని
కళ్ళు మంటలు, హృదయం నిట్టూర్పులు
బాధ, నొప్పి, భారం ....
అతి దుర్భర స్థితుల్ని దాటి 
అవి తీవ్రమై లోలో
నన్ను నేను కోల్పోతూ మరణిస్తున్నట్లున్నా
నా జీవితం పావై సంరక్షణను కోల్పోతున్నట్లున్నా 

నిన్ను ఘాడంగా ప్రేమిస్తున్నాను.
నీ అస్తిత్వాన్నీ, నీ ప్రేమనూ శ్వాసిస్తున్నాను.
కాలంతో పాటు మనుషులూ ప్రేమలూ
అర్ధాలూ అన్నీ మారిపోతూ, అవి స్థిరం కాకపోయినా
ఊపిరిలా నిన్నే పీలుస్తున్నాను.
ఊపిరితిత్తుల్ని దాటి హృదయాలయం లోకి
సిరలు దమనుల్లోకి వ్యాపించేలా
స్వాగతిస్తూ నీ భావనల్ని స్పర్శిస్తున్నాను.
అయినా వేసవి వర్షం లా కురిసినట్లే కురిసి
అంతలోనే వెలిసి కనుమరుగైపోతావను తెలిసీ