Saturday, October 31, 2015

కళ్ళు తెరువు మానసీ


నా మనోభిలాష
నీ హృదయాన్ని నిలువునా చీల్చి
నా ఆలోచనలను అందులో
ఒక క్రమంలో సర్ధుదామని 

నా భావోద్వేగాలను బలవంతంగా
నీ మదిలోకి నెట్టాలనుంది.
నన్ను నీవు
స్పష్టంగా చూడగలిగేలా

నీవు భావరహితంగా ఉన్నావు.
నేను ప్రేమిస్తున్నానని తెలిసీ
ఎక్కడ దగ్గరౌతానో అని
ప్రభావితం కావడం ఇష్టం లేనట్లు

రెండు భిన్న గ్రహాలు
మన జీవన చక్రాలు ఒకదాన్నొకటి
పాయింట్ బ్లాంక్ గా శూన్యం లో 
గుద్దుకుంటాయేమో అన్నంత భయంగా  


ఒకవేళ నేను, నీవు నన్నర్ధం చేసుకునేలా చేసి
గుడ్డిదానిలా బలవంతంగా మూసుకునున్న
నీ కళ్ళు తెరిపించగలిగితే ....
నన్ను స్పష్టంగా నీవు చూసేలా చెయ్యగలిగితే

అవకాశం ఉంది. కారణమూ ఉంది.
సమతులనం అయ్యేందుకు 
కానీ, జరిగిపోతున్న ప్రతి క్షణం కదలిక తోనూ
వృధా అయిపోతుంది కాలం .

ఎంత ప్రయత్నించినా .... నేను,
నీ హితుడ్ని కాలేకపోతున్నాను.
ఏ జన్మ అనుబంధమో ..... నా ఆత్మ నిన్ను
జన్మ ఆరంభం నుంచి మోస్తూనే ఉన్నా

పట్టీ పట్టనట్లు ఉంటున్నావు జారిపోతున్నావు.
అది అవాస్తవమో సత్యమో ప్రయత్నమో
నీ కోరిక నేనిలానే ఉండాలనేనా?
నేను నీకు అతి సమీపంగానూ, బహుదూరంగానూ

అన్యాయం అమానుషం
ఇది ఇలానే జరుగుతుంటే .... నీవు నన్ను కోల్పోతావు.
కలత చెందని కారణాన్ని .... నిన్ను
పొదువుకునుండాల్సిన అవసరాన్ని చూపించలేకపోతే

ఒకసారి ముక్కలై అల్లకల్లోలమైన నా హృదయం
మళ్ళీ బ్రద్దలౌతుంది. నీకూ తెలుసు.
కానీ ఈ సారి మాత్రం .... నేను
ఆ ముక్కల్ని అతికించను. దూరంగా విసిరేస్తానే కాని

No comments:

Post a Comment