చెరగని మరక!

నామీద నాకు ... కోపం
శరీరం నొప్పులు ... ఆవేశం నిస్సహాయత
కార్చలేని కన్నీటి వర్షం ... మరిచిపోలేని నిజం!
రాత్రులంటే భయం! ...
తెల్లచొక్కా శాడిజం ... కొరడాదెబ్బల గుర్తులు
కోరికల పరాకాష్ట ... దూషణల బూతులు
మరిచిపోలేని మనసుపెట్టుమాటలు
వయసు రంగస్థలంపై ... నేను
ముఖమ్మీద కన్నిటిని చిదపలు చిదపలుగా
ఆయిల్ కలిపి రాసుకున్న అందం మేకప్పు
జీవితావసరాల కోసం అమ్ముకున్న శరీరం క్షణాలు
మరుసటి ఉదయం
సిగ్గుతో తడిచి
రంగులో సగం చెరిగి
ఆనవాలుగా మిగిలిన
నటించిన రేత్తిరి పాత్రను
మరిచిపోయే ప్రయత్నం
నన్ను నేను నానబెట్టుకుంటూ
అదివి నలిపేసిన అడవి పుష్పంలా
నా ముఖం నాకు కనిపిస్తూ
పీడ కలలా ... చెరగని రంగు మరకలా