భ్రమ

 










చిక్కుకున్నది మాత్రం సాలెగూడులో
తేనెతుట్టెలమయ ....
రాజోద్యానవనం లో
అర్ధనిమీలిత నేత్రాల .... నిద్దుర లేచిన
ఒక అడివి పుష్పము పూచిన ....
నవ్వునులా
మమతానురాగాల తేనె జిగురు లో
ఇరుక్కుపోయి .... నేను

ఏదో బాధ,
మరేదో నొప్పి
అసహాయతతో కూడిన ఆవేశం
నిలువెల్లా దహించి వేస్తూ ....
నేను
కనిపిస్తున్నాను .... చూడు
నీ కళ్ళలో ప్రతిబింబిస్తూ
ఒక స్ఫటికాకారంలో

చూడు! ఆ సాగరం లో
ఆ ఎగసిన అల ను
అది పడి లేచే విరామం లో
ఉక్కిరిబిక్కిరి అయిపోయి
సహాయం కోసం,
జీవించడం కోసం ....
తీరానికి ఈదుకెళ్ళుతున్న
అస్పష్ట ఆకారాన్ని .... నన్ను!

 

















కాలచక్రం ఇప్పుడు
నా చీలమండలను
బలంగా పట్టుకుని
నన్ను సముద్రంలోకి లాగుతుంది.
భయం, చీకటి, నిద్ర లకి సంబంధం లేని
అంతులేని ఆకలి లో
పూర్తిగా మునిగి తేలుతున్న .... నన్ను
వర్తమానం కుచేలుడ్ని