తాపసి

 









ఆ బ్రహ్మ రాసిన అక్షరం లో
అమ్మ అయువును పోసి నేనయ్యాను.
ఆమె రాసుకున్న ఆశల భావనల రూపం నేను.
జ్ఞానాన్ని దిద్దుకుని చదువుకో అంది.
ఆమె ముద్దుగా మురిపెంగా నేర్పిన మాటలు 
విని అప్పచెప్పేవాడిని.
వచ్చీ రాని మాటల పసితనం అది.
..............
ముద్దులు, చందమామ కథలు ....
చాక్లెట్ వయసు దాటాక,
జీవితం ఊహలు కలల మయమైనప్పుడు ....
అవి ఎలా సఫలీకృతం చేసుకోవాలో చెప్పి,
ఆరోగ్యాన్ని కోల్పోయినప్పుడు వైధ్యుడి గా మారి,
భయపడ్డప్పుడు ధైర్యం చెప్పి ....
తడబడి పడిపోతున్నప్పుడు పడకుండా ....
భుజాలే ఆసరాగా చేతులందించిన అమృత హస్తం అమ్మ.
................ 

 












తప్పుడుదారిలో నడిచెళ్ళుతున్నప్పుడు
నన్ను మందలించి
సరైన మార్గాన్ని సూచించి
భయంకర సునామీలనుండి నన్ను రక్షించి
జీవితం భారం అనిపించినప్పుడు
ఆత్మీయానురాగ కవచంతో
పొదుగుకుని వెచ్చదనాన్నిచ్చిన భూమాత అమ్మ.
................
ఎవో వింత అనుభూతుల కోసం, కోరికల సాధనకై
నేను దూరంగా వొదిలెళ్ళిపోయినప్పుడు కూడా,
ఎదురుచూసి .... నీడనిచ్చి ....
నీడగానే మిగిలేందుకు ఇష్టబడి
నా అభ్యున్నతినే తపించి
స్వర్గం లో నన్నుంచి .... నరకాన్ని తను అనుభవించి
ఆక్షేపించని అమ్మ .... ఏ శాపగ్రస్తో( ఏజన్మ లో )