కవిత్వం రాయాలని .... కవిత్వం

 












నాకు కవిత్వం రాయాలని ఉంది.
ధైర్యమే లేదు.
రాసేందుకు కావలసిన శిక్షణే లేదు అని.
భయం .... న్యాయం చెయ్యలేనేమో అని,

ఏదో రాయాలనిపించి, రాసి
చదివి చూసుకున్నాను.
ఎందరో రాస్తున్న కవితల్నీ చదివాను.
వారు రాసిందే బాగుంది అనిపించింది.

ఆ కావ్యదేవత నన్ను కటాక్షించ లేదేమో,
దూరం గా జరిగిపోయిందేమో .... అని!
అప్పుడప్పుడూ అనిపిస్తుంటుంది.
ఔనూ! కావ్యదేవతేనా? కవి దేవుడైతే కాదు కదా? అని,

 









అందమైన శ్రేష్ట పదాలు తట్టడం లేదు.
రాయాలనే ఉబలాటం పెరుగుతుందే కానీ,
ఊహలు పరిమళాలై నన్ను ముసరడం లేదు.
ఆవేశం బడబాగ్నిలా .... నాలో రగలడమూ లేదు.

కానీ, నాకు మాత్రం కవిత్వం రాయాలని ఉంది.
సాటి మనిషిని, నన్నులా ప్రేమిస్తూ .... ప్రేమ గురించి,
మంచితనం, అనురాగం, మానవత్వం గురించి,
సంఘటన, సందర్భాల్ని ఇతరులు చూడని కోణం లో చూస్తూ,
సామజిక భద్రత గురించి, ఆస్వాదించ గల కవిత్వం రాయాలనుంది.

 










కేవలం ప్రయోజనకర సాహిత్యం రాయాలనుంది.