జతగా నీవు లేని క్షణాల నా దుర్దశ
నీకు అర్ధమౌతుందనుకోను.
నాలో అంతర్మదనం
ఏనాడూ నీకు ఎదురుపడని ఈ అలసత్వం
ఒంటరినై, మాయావలయంలో చిక్కుకుపోయినట్లు
కలలోనే నీకు చేరువవుతూ ....
ఆశ్చర్యం సంభ్రమం అనిపిస్తుంటుంది.
నా సాంగత్యం లో పొందలేని ఏ స్వేచ్చకోసమైనా
నిజ జీవితంలో .... అందని దూరంలో ఉండిపోయావా అని
నీవు, నా ప్రియురాలివి, నా నేస్తానివీ కాకపోవచ్చు
అయినా పిల్లా!
నా సర్వస్వం నీకే సమర్పించుకున్నాను.
నా జతనౌతావనే నమ్మకాన్ని
నీ చిరునవ్వులు అనుభూతుల
కారణం నేనయ్యే అవకాశాన్నిస్తావు చాలని
జతగా నీవు పక్కన లేవన్న నిజం జీర్ణించుకోవడం
నీవున్నావనుకుని స్పర్శించేందుకు జాపిన చేతికి
శున్యానివై నైరాశ్యం చెందాల్సొచ్చినప్పుడు ....
ఈ హృదయానికి తెలియదు. చేరలేని దూరంలో నువ్వున్నావనే
అతిశీతల భావన నాలో లోలో
ఏ నీడనో భ్రమనో ఆసరాగా వ్రేలాడుతున్నట్లుంది.
నా హృదిలో కి స్వాగతించిందీ, త్రిశంకువులో వ్రేలాడుతుందీ
నీ భావనల్ని పట్టుకునే
అందుబాటులో లేని నీ ఆధరణను పొందేదెలా అనే
నా ఈ పరితపన మూలం తెలుసుకునేదెలా అనే
ఇది తొందరపాటో, పొరపాటో, తప్పుడు ఆవేశమో ....
పిల్లా! నిజం .... మది ఎదలనిండా ఇప్పుడు నా అన్నీ నువ్వే
No comments:
Post a Comment