నా మనో ఆకాశం నక్షత్రమా!!!
నేన్నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను.
రాత్రి విశ్రమ వేళలలో
చల్ల గాలుల బద్దకపు కదలికలలో
చెట్ల కొమ్మల ఆకుల గుసగుసల సడి,
చిరు సవ్వడుల మధ్య
జీవితం వెలుగులమయం
సాధ్యం కారణం .... నీవే
నీ రాక తోనే .... నిశ్శబ్దం గానే
సాధారణంగా
ప్రతిమనిషి భయపడే విషయాలు ఎన్నో
అందులో ఒకటి
గుర్తింపును కోల్పోవడం
ఉండను చూడను అని తెలిసీ
మరణించాక కూడా
ఎక్కడ అందరూ మరిచిపోతారో
ఏమనుకుంటారో అనే భయం
కొందరు మరిచిపోవడం ఊహించనూ లేము.
నీవు మరిచిపోవని నమ్మకం ఉన్నా
ఎక్కడ మరిచిపోతావో
నన్నెరుగనని మోసగించుకుంటావో
అసహ్యించుకుంటావో అని
భయం!
తేనె కన్న తియ్యనిది.
ప్రేమ కన్నా స్వచ్చము పవిత్రమైనది
నీ మనసని తెలుసు.
మంచు బిందువులు
చిగురాకులపై మురికిని కడిగినట్లు
నీ సున్నిత మృధు ఆలోచనలతో
రావణుడ్ని రాముడ్ని చేసిన
దేవతా లక్షణమూర్తివి .... నిన్నూ
నీ వ్యక్తిత్వాన్ని కోల్పో లేను.
వికారము, వికృతము .... భయం ఆలోచనలు
వెంటాడే కలలు
దూరం చేసిన అందం, నీ ముఖం
ఆహ్లాదకరం .... నీ మృదు పలుకులు
నాకోసమే దివి నుంచి దిగివచ్చిన
అనుభూతి .... దేవతా స్త్రీవేమో అనిపిస్తూ
నీతో చెప్పాలని అనిపిస్తుంటుంది.
నా హృదయాన్ని నీకు
సమర్పించుకున్నానని .... శాశ్వతంగా అని
నేన్నిన్నే ప్రేమిస్తున్నాను అని
మనసు విప్పాలని, నీతో చెప్పాలని
No comments:
Post a Comment