నిన్నటి ఎదురుదెబ్బల అనుభవాలు ఆనందపు అనుభూతులు గాయాల్లా గాయాలవల్ల ఏర్పడిన మచ్చల్లా చెరగని గుర్తుల్లా ఆత్మ ఆవిష్కరణలు లా ఎద లోతుల్లో .... అంతరంగం మూలల్లో గాయం వల్ల ఏర్పడిన నొప్పిలా నెమ్మదిగా, మెల్లమెల్లగా కనుమరుగవుతూ
ఔనూ! నిజంగా ప్రేమ ఇంత ఖరీదైనదా? ఆశ్చర్యం వేస్తుంది కదూ! సాయం సంద్యా సమయం లో ఒకప్పుడు నాకోసం నీవూ, నీకోసం నేనూ ఆ ఎదురుచూపుల వెంపర్లాటలు ఆ విరిసిన చిరునవ్వు అత్తరులు ఆ ఆనందహేళా కేళీ విహారాలు. మరి ఎందుకో .... నేడు, ఈ నిర్లిప్తతలు వడలిన పరిమళాలులా మరుగున పడిపోతున్న ఆకర్షణలు మార్పుకు కారణం కాలమేనా!? నా, నీ మది ఎదల సహజ గుణమా!?
నిన్నే అనుసరిస్తున్నాను ఒక నీడలా నీ దరిదాపుల్లో నీ కనుచూపు మేరలో .... ఎప్పుడూ ఏ కాలమూ ఏ శక్తీ నన్ను నీనుంచి దూరం చెయ్యలేనంతగా నీవే నా జీవన గమ్యానివి అన్నంతగా
నా ఈ లక్ష్యం నీవు నా హృదయాన్ని తాకిన క్షణం నుంచే ఏ సముద్రాల లోతులూ ఏ శిఖరాల ఎత్తులూ అడ్డంకులు కాలేనంతగా నన్ను దూరంగా ఉంచలేనంతగా నీపట్ల ఈ ప్రియభావన
నిన్ను ప్రేమించా ప్రేమిస్తున్నా, ప్రేమిస్తా .... ఎలా, ఎక్కడ ఉన్నా ఏమైపోతావో అని ఎవరూ దూరంగా ఉంచలేనంత దగ్గరగా నీతో, నీ నీడలా నిన్నే అనుసరిస్తూ ....
నేనే నీవన్నట్లు అడుగులో అడుగును లా నీడలా, నిజమైన శాశ్వత ప్రేమను లా ఒక పరిమళాన్నై .... ఎప్పటికీ పరిభ్రమిస్తూ .... నీ చుట్టూ ఏ హిమాలయాల ఎత్తులూ ఏ పసిఫిక్ మహాసముద్రాల లోతులూ దూరంగా ఉంచలేనంత గాడంగా
కూడగట్టుకున్నా! కాసింత ధైర్యం విశ్వాసం ఈ ఉదయం, తేరిపార చూసాక ప్రశాంతతను నీ ముఖం పై కప్పేసిన పూలమాలలు దాచేసిన జీవపరిమళాన్ని ఆ రాలిన పువ్వులవెనుక మాయమైన నవ్వుల మెరుపులను పారిపోయిన ఆ గలగలల నవ్వుల శబ్దాలను నిజాన్ని జీర్ణించుకోవడం చాలా కష్టం కానీ తప్పలేదు నీ ఆత్మను ఎదురుచూస్తూ ఉండమనలేక. వీడ్కోలు చెప్పక తప్పని సమయం పిల్లా! బయలుదేరు నువ్విక స్వర్గానికి అనక పోరాట విరమణ తప్పలేదు.
కాలానిదా కన్నీటిదా తర్జన బర్జన ఎవరిది తప్పో ఎవరిది ఒప్పో అనే పట్టింపులకు సమయం కాదు. సెలవు తీసుకోవాల్సిన వయస్సులో సూర్యోదయానికి ఎదురుగా మండుటెండలో ముందుకు కదలాల్సిన స్థితి కష్టాలన్నిటికీ మందు కాలమే అనుకుని పురోగమించక తప్పని స్థితి నీకు తెలుసా .... పిల్లా! ప్రేమతో నీవూ నేనూ పంచుకున్న క్షణాలు ఆ మధురానుభూతులు కాలగతిలో ఏనాడో జారిపోయాయని. అయినా ఇప్పుడు అంతరంగంలో నీ గొంతు నా క్షేమాన్నే ఆకాంక్షిస్తూ .... మందలిస్తూ, గర్వంగా ఉంది వింటున్నప్పుడు ఆనందంగా నీకు వీడ్కోలు పలుకుతున్నందుకు
శూన్యత క్షీణత పరిణమించి పిచ్చితనం తొక్కి అణిచివేయబడి .... అస్తిత్వం దుమ్ము లో దూళై చిద్రమై ఆలోచనలు మెదడు విభజన లా ధ్రువీకరణ కోసం వెర్రిగా చేతులు తురుముతూ తల సన్నని గాలి అక్షరాల .... అల్లికలు సాలిగూడు అమరికలు పదాలు, అరుపులు మట్టిపురుగులు లా మాంసం శరీరం త్రవ్వి .... సలిపి గాయం నొప్పి, వ్యాపించి పుర్రె ను అనంత ఆవేదన తేజరహిత బాధరహిత అస్తిత్వ అనాశక్తత
ప్రియ మానసీ! రాక్షసీ!! తెలుసుకో!!! తెలుసుకో .... ప్రేమంటూ ఒక్కటుంది అని, దానికి అర్ధం కేవలం నీవూ నేనే అని, నిక్షిప్తమై .... నీకూ నాకూ మధ్య అది అంతులేని నిధై ఉందని, ఆ నిధిని పొందేందుకే .... నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను అని, పొందాను కనుకే నిన్ను కోల్పో లేను అని, దాచుకుంటానే కాని వొదులుకోలేను అని, అంత అమితమైన ప్రేమ .... నాకు నీవంటే నీవో ఉచ్ఛమైన గమ్యానివి .... నాకు ఒక ఉదయించే కిరణానివి ఒక కురిసే స్వేదపు చినుకువి. పిచ్చివాడిని లా పరిభ్రమింపచేస్తున్నావు నన్ను ఓ పిల్లా! పదే పదే .... నీపట్ల ప్రేమ నాలో నీవూ ఒక్కసారి నిజమని చెప్పు .... నీ ప్రేమను అసంబంధంగా ఏమీ చేయవని చెప్పవని తెలుసు. గమనించి తీరాలి ఈ నిజాన్ని .... నీపట్ల నాలో ఉన్న నా అపరిమిత ప్రేమను ఒక్కసారి నా గుండె గుసగుసలు వినిచూడు ఎవరూ లేని చోట నీవూ నేనై కలిసి జీవించుదాం అని పలవరిస్తుంది. నీ మనసు సౌలభ్యం వివరించు ఎలా ప్రేమించాలో నిన్ను ఆలోచిస్తాను అనుసరిస్తాను అన్నివేళలా .... నాకు తెలుసు నీకూ తెలుసని నా మనోభావనలలో ఎప్పటికీ నేను కోరుకుంటున్నది, నిన్నూ నీ ప్రేమనే అని నేను నీతో ఉన్న ప్రతిసారీ నీ ప్రేమలో మునుగుతూ తేలుతుంటానని నిండుగా అని, మాటిస్తున్నానని .... ఓ పిల్లా!
ఎవరూ నమ్మని ప్రియభావన నీవూ నేనూ ప్రేమలో పడిపోవడం ఒక్కరిమైపోవడం ముందుగా ఊహించని విషయమే నాలో నీ నివాసం నిజమై సహధర్మం కావడం నీ చేరువతనం ప్రేమై, బంధమై నడిపిస్తుండటం కొన్ని కొన్ని సమయాల్లో ఆశ, నమ్మకం కోల్పోయి సొంతం నిజం కావాల్సి కాని బహుమానల నిధులెన్నో .... అన్న నిజం ఉదాహరణలమై
అన్నీ వినూత్నం గా కోరుకున్నట్లుగా మళ్ళీ జన్మించిన భావన కలుగుతూ చూస్తుండగలగడం ఒకరిలో ఒకరు ఒకరికొకరమై నా, నీ కళ్ళలో ప్రతిబింబిస్తున్న అది చాలు .... అన్న సంతృప్తి భావన ఆ భావన వెనుక ప్రేరణనిస్తూ ప్రేమ పరిక్షలనెన్నో ఎదుర్కొని పురోగమించేందుకు మార్గదర్శి లా
ఏ ప్రేమ పోరాటం లో అయినా గెలుపు ఒక ఆకస్మిక పరిణామమే కలిసి జీవించేందుకు కొంత స్వీయతను కోల్పోయేందుకు నమ్మిన నిజాలు కొన్ని అబద్దాలైనా సర్ధుకుని, సహకరించుకుని ఆలోచనలలో వెసులుబాటు ఆచరణలో సంయమనం ప్రదర్శించి పురోగమిస్తే .... అప్పుడు ప్రేమ ఎవరికైనా మార్గదర్శే
సాహిత్యం రాయను. రాసేందుకు నేను రచయితను కాను. ఇబ్బందిగా ఉంటుంది .... వెటకారం లా అనిపిస్తుంది. ప్రస్తుతిస్తే .... ఎవరైనా అలా
నావి కాలక్షేపపు రాతలు ఏమీ తోచనప్పుడు, ఒంటరిగా ఉన్నప్పుడు, చెసేందుకు ఏమీలేనప్పుడు .... ఒంటరిని అని అనుకుంటున్నప్పుడు,
ఎందరో అడిగారు. నువ్వెలా ఒంటరివి అవుతావు అని? ఒంటరితనానికి అర్ధం ఏమిటి అని?
చుట్టూ ఎవ్వరూ లేనంత మాత్రాన ఒంటరిని అని అర్ధం కాదు. ఎందరో చుట్టూ ఉండి, ఎవరూ గుర్తించనట్లు, అర్ధంచేసుకునే ప్రయత్నం చెయ్యనట్లు .... నా వారు కానట్లుండటం .... కూడా ఒంటరితనమే
సమూహం లో ఉన్నంత మాత్రాన ఒంటరిని కానట్లు కాదు .... నా ఉద్దేశ్యం లో సమీపం లో ఏ స్నేహితులూ ఏ ఆత్మీయులూ లేకపోవడం కూడా
నేను ఒంటరినే వచ్చినప్పుడు, ఇప్పుడూ పోయేప్పుడు .... కూడా డబ్బు ఎంతున్నా పరపతి ఎంతున్నా ఒంటరినే నేను
ఎవరి అనురాగం ఆలోచనల లోనో స్థానం కోల్పోయి ఉత్తమ స్నేహాన్ని కోల్పోయినప్పుడు అనిపిస్తుంటుంది. అంతా శూన్యం లా అనిపిస్తుందేమిటీ ప్రేమను కోల్పోయానేమో అని. నిజమైన ప్రేమను కోల్పోవడం నిజంగా సాధ్యమా!? నిజంగా అది ప్రేమను కోల్పోవడమా? లేక అది పరిక్షా సమయమా?
ఆరంభం లో మనసు పంచుకుని మాట్లాడాల్సిన చెలి ఆర్ద్రంగా పలికినా, ఒత్తి ఒత్తి పలికినా పక్కనే ఉండీ పట్టనట్లు మాట్లాడనప్పుడు, వినాలనుకోనప్పుడు .... ఏర్పడే రోషం నొప్పిని చెప్పుకోలేక, భయాన్ని విడమర్చనూ లేక ఆ శీతల రాత్రుల జీవితం దుర్భరం భారమై కరగక .... ఉదయాన్నీ కోరుకోలేక కాలాన్ని ద్వేషిస్తూ .... దశ దిశ గమ్యం లేని భవిష్యత్తు పై ఆశను పట్టింపును కోల్పోయి
చిన్న చిన్న సంఘటనలకూ చిరు అలజడులకూ స్పందించే హృదయం ఇంతటి ఆకశ్మిక సంఘటన తాకిడికి అల్లాడక, ఉల్లాసాపడక .... నిరాసక్తంగా కళ్ళలో .... దయ, కరుణ, అనురాగం కోల్పోయి నిర్లిప్తత, నిరాపేక్షతతో నిండిపోయి అకారణంగా కారుతూ .... కన్నీళ్ళు నమ్మలేని సంఘటనలు నిజాలు ఐనా, కళ్ళముందు ప్రపంచం కుప్పకూలినా ఆశ్చర్యపోక
ఇంతటి అసాధారణ నష్టం వాటిల్లినా ఆ క్షణాల్నీ, లక్షణాల్ని .... సంగటనల్ని స్వీయ వైఫల్యం విధి వైఫల్యం అనుకోలేక ఏమీ పట్టనట్లు ఉండగలుగడం ఏ కల, ఏ ఆశ నెరవేరని ఏ గమ్యమూ లేని స్థితి లో ఊగిసలాడడం ఏ ప్రాణికైనా ఎలా సాధ్యమా అనిపించేలా
ఏ పరిక్షను ఎదుర్కోలేని ప్రేమలా .... ఔను, పరిక్షలో నెగ్గని ప్రేమ అది ఓటమిని అంగీకరించలేని ఉమ్మదం సమయం. ఓటమిని, కోల్పోవడం గా భావించడం అవిజ్ఞత పలాయనం అనిపిస్తుంది. అమరం అని చెప్పుకునే ప్రేమకు నిజంగా ముగింపు ఉంటుందా!? ప్రేమ బహుమానమే అయితే .... న్యాయమా!? బలవంతంగా పొందాలనుకోవడం
ఓ అనాఘ్రాతపుష్పమా! రంగు రంగుల పరికిణీలో నిండుగా, అందంగా .... చలికాలం, చల్లదనం గట్టిబడే గుణాత్ముడుని అయిన నా స్పర్శ నా సన్నిహితత్వం మోటుతనంలా తాకిందా .... నిన్ను! అబాండం! వేస్తున్నావు. నీ అందం నీ వికాసం నీ పరిమళాలను కోల్పోయి రేకులు రాలి వడలిపోయి అస్తిత్వం ప్రాణం కోల్పోయి నేల రాలావా! కారణం నేనేనా!? చిత్రం! ఎవరి కోసం ఏ నమ్మకం తో ఆ ఎదురుచూపులు!? అభియోగమా!? ఫలితం ఉండదు. లోకమంతా స్వార్ధపరులు కఠినాత్ములే .... నాకన్నా నా నిష్క్రమణ కోసం చూస్తున్నావా!? సరే, వెళ్ళిపోతాను. ఆ సూర్యుడు వెచ్చదనం ఆగమనం కోసమా .... ఆ నిరీక్షణ ఆ రవి కిరణాలు సూటిగా చెరే క్షణాల కోసమేనా! నిజం గా మళ్ళీ పుడతావా!? నిండుగా, అందంగా, అనాఘ్రాతపుష్పం లా .... పరిమళిస్తావా!? సరే మరి! వసంతుడొచ్చి వెళ్ళాక వస్తా నిన్ను పరామర్శించి స్పర్శించేందుకు!
నీవు నవ్వుతున్నప్పుడు పదే పదే చూస్తూ ఉండాలనిపించడం అతకని అబద్దాలు ఆడి నీవు దొరికిపోవాలనుకోవడం నీ సాంగత్యం లో ఊపిరి బిగబట్టాల్సిన క్షణాలే అపరిమితంగా ఉండాలనిపించడం
నీ ఉద్దేశ్యం ఇదీ అని అర్ధం అయ్యి నా ఆలోచనల అర్ధం ఉద్దేశ్యమూ అదే అవ్వాలనిపించడం నీవు నాకు నచ్చడం? .... అపరిమితంగా
నీ కోరిక ఒకటి తీర్చుతున్నప్పుడు వేరేదో నీవు కోరాలనుకోవడం నీవు నన్ను పట్టించుకోనట్లు అయిష్టాన్ని నటించాలనిపించడం నీ ఇష్టానికి వ్యతిరేకం గా ఎప్పుడైనా నేను కాబట్టే ఆపగలను అనిపించడం
ఇంతేనా .... ఏమో .... చెప్పవా చెలీ!? నిజంగా సొంతమైపోవడమంటే ....
గుండెను అరచేతిలో పట్టుకుని గోడల మధ్య ఊపిరిని, లయబద్దతను ఆమె, విద్వంసం చేసినప్పుడు మెల్లగా బుగ్గలమీంచి జారిన ఎర్రటి కన్నీటి బొట్లు నరకానుభవాన్ని చూపిస్తాయని
అక్కడే అలాగే ఉండిపోక తప్పదని. ఆ నయగారం హస్తం పట్టులోంచి తప్పించుకోలేకే .... ఆమె చేతులు నా పక్కటెముకలను లోపల నుంచి చీల్చుతున్నా నిశ్చేష్టుడ్నయ్యానే గాని అని
ఊహించగలిగిన వారికే అర్ధం అవుతుంది. అనుభవానికొస్తేనే తెలుస్తుంది. పువ్వనుకుని ముల్లును ముద్దాడిన గాయం ఉదృతమైన బాధాక్షర భావనల అలజడి మనఃస్థితి నాలో అని
ఓ అందమా! అనుబంధమా!! నా మనో ఆకాశం నక్షత్రమా!!! నేన్నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను. రాత్రి విశ్రమ వేళలలో చల్ల గాలుల బద్దకపు కదలికలలో చెట్ల కొమ్మల ఆకుల గుసగుసల సడి, చిరు సవ్వడుల మధ్య జీవితం వెలుగులమయం సాధ్యం కారణం .... నీవే నీ రాక తోనే .... నిశ్శబ్దం గానే
సాధారణంగా ప్రతిమనిషి భయపడే విషయాలు ఎన్నో అందులో ఒకటి గుర్తింపును కోల్పోవడం ఉండను చూడను అని తెలిసీ మరణించాక కూడా ఎక్కడ అందరూ మరిచిపోతారో ఏమనుకుంటారో అనే భయం కొందరు మరిచిపోవడం ఊహించనూ లేము.
నేను కూడా అంతే! నీవు మరిచిపోవని నమ్మకం ఉన్నా ఎక్కడ మరిచిపోతావో నన్నెరుగనని మోసగించుకుంటావో అసహ్యించుకుంటావో అని భయం!
తేనె కన్న తియ్యనిది. ప్రేమ కన్నా స్వచ్చము పవిత్రమైనది నీ మనసని తెలుసు. మంచు బిందువులు చిగురాకులపై మురికిని కడిగినట్లు నీ సున్నిత మృధు ఆలోచనలతో రావణుడ్ని రాముడ్ని చేసిన దేవతా లక్షణమూర్తివి .... నిన్నూ నీ వ్యక్తిత్వాన్ని కోల్పో లేను.
వికారము, వికృతము .... భయం ఆలోచనలు వెంటాడే కలలు దూరం చేసిన అందం, నీ ముఖం ఆహ్లాదకరం .... నీ మృదు పలుకులు నాకోసమే దివి నుంచి దిగివచ్చిన అనుభూతి .... దేవతా స్త్రీవేమో అనిపిస్తూ నీతో చెప్పాలని అనిపిస్తుంటుంది. నా హృదయాన్ని నీకు సమర్పించుకున్నానని .... శాశ్వతంగా అని నేన్నిన్నే ప్రేమిస్తున్నాను అని మనసు విప్పాలని, నీతో చెప్పాలని
ఆమె అతని వైపే నడిచి వెళుతూ ఉంది. ఎక్కడ అతనికి నిద్దుర భంగం అవుతుందో అన్నట్లు సిగ పువ్వులను విసర్జించి మరీ, గడ్డి మైదానం లో నిదురిస్తున్న మృగరాజుల మధ్య నడుస్తున్నంత జాగ్రత్తగా అడుగులో అడుగు వేస్తూ .... పిచ్చి ప్రేమే ఆమెది బిడ్డడిని ఒడిలోకి తీసుకుని ముద్దాడలేని కన్నతల్లి అలవికాని మమకారం, తపనే అది ఏ గణితము లెక్కకూ అందనన్నో సారి ఆమె అలా
నిర్మలం గా పలుకరించి తియ్యగా, రుచిగా అమాయకంగా మమైకమైపోయి ప్రేమ .... ఒక రస వాహిని ఏ స్వర్గపు ఆకాశ హర్మ్యాల నుండో జల్లిన అమృతపు చినుకుల అమరత్వం లా
ప్రేమ, కాదనుకోవడం .... మధ్య ఒక లక్ష్మణ రేఖ ఒక సన్నని అనుమానం పిచ్చి గీత చాలు ప్రేమను కోల్పోయి గుండెలు ద్వేషం తో ప్రతిధ్వనించి మది ఒత్తిడికి లోను కావడానికి
జీవితాన్ని జయిస్తుంది ప్రేమ హృదయం విధేయం గా ఉంటే చాలు బంగారం తో చెయ్యబడినది శరమే అయినా పంజరమే అయినా కలలు కూలిపోక తప్పదు.
తోడూ నీడ ఆసరా ను కోల్పోయిన ఒక సగటు స్త్రీ .... ఆమె జీవితం ఎడారిలో ప్రేమ దాహం తీర్చుకునేందుకు మమకారాన్ని కాదనుకుని కావాలనుకున్న వాడితో ముందుకు కదిలి అకస్మాత్తు విపత్తు లో సంరక్షణను కోల్పోయి నిర్భాగ్యురాలై, నొప్పి మాత్రమే మిగిలిన జీవత్శవం ....
ఏ మోహాపేక్ష లేని నిష్కల్మష ఆలోచనలే తోడుగా విశ్వాసమే బలం గా సాక్ష్యం గా ..... ఒంటరిగా జీవన సమరానికి సిద్దమయ్యి ప్రశ్నించిన సమాజానికి బదులిచ్చింది కత్తి తో గుండెను చీల్చుకుని .... మరీ ఎవరూ నమ్మలేదు. అందరూ దూరం గా జరిగిపోయారు. నిజాన్ని చూసే ఇష్టం లేకో చిరిగిన అర్ధ నగ్నత్వాన్ని మాత్రమే చూసో వేట ఆరంభం అయ్యింది. విట కీచక విన్యాసాలు వలలు, దౌర్జన్యాలు ఒంటరి పోరాటం లో అసహాయురాలు ఆమె చివరికి .... పరిణామం రాక్షసత్వపు ఎంగిలి తడి తాకిన పెదాలు కుట్టేసుకుని .... సమాధుల శకలాల మధ్య గాయపడిన పావురం లా .... సంరక్షించలేని సమాజానికి ప్రశ్నించే అధికారమా అని!? ప్రశ్నల సెగలను వీస్తూ అనాద ప్రేతం లా ప్రశాంతతే .... నిద్దుర లో
నన్ను నేను కనుగొనేందుకు, నా తొలి అడుగులు తప్పులు దిద్దుకునేందుకు అవగతం చేసుకుందుకు. రావా పిల్లా! .... దరికి తెలుసుకుందుకు జన్మజన్మల అందమైన బాంధవ్యాన్ని నీవు నన్నెరుగుదువనే నిజాన్ని కేవలం నీకు మాత్రమే తెలిసి నీవే అని తెలియని గమ్యం వైపు తడబాటు అడుగులు వేస్తున్నానని
మూసుకొనలేని కళ్ళను తెరుచుకునున్న హృదయ ద్వారాలను భావుకుడ్నై ఉద్వేగం ఉత్సుకత తపన చెందుతున్న క్షణాల్లో అది నీ కోసమే అని తెలియక నీ మార్గదర్శకత్వం కై మది .... అలమటిస్తున్న క్షణాల్లో రావా పిల్లా! దరికి .... నన్ను కదిలించేందుకు నీ నా నీడలను ఒకటి చేసేందుకు
ఆకర్షిత అయి నా ఎద నీ పట్ల .... నీ దరి చేరాలని ఊగిసలాడే క్షణాల్లో.... తుళ్ళిపడకుండా ఉండేందుకు పసి నడక నేర్చుకుంటూ రాసుకుంటున్న సాహిత్యపు ప్రేమ రాగం, జీవ మాధుర్యం భావం నీవై నీ దరి చేరువవుతున్నట్లు నేను కంటున్నది కల కాదని నా జీవన గమ్యం .... కారణం నీవని నమ్ముకుంటున్న క్షణాలలో రావా పిల్లా! భావుకత్వపరం గా నీవాడినే అని .... నీవు లేని సంపూర్ణత లేదని .... నాకు
ఎదురుగా ఉంటే చాలు నీవు ఆలోచనలే రావు మనసే లేనట్లు అంతా కలే అన్నట్లు ఏదో వింత అదో పిచ్చి .... అయినా అదే అనుభూతి కావాలనిపిస్తూ, నిన్ను మాత్రమే నేను .... ఎరిగున్నట్లు కోరుకుంటున్నట్లు ఆ కోరికే నా సంతృప్తి అన్నట్లు
రావా పిల్లా! దరికి ఇప్పటికైనా చేతులు బార్లా చాచి గుండెను తెరిచి .... నన్ను కట్టిపడేసిన ఏ తెలియని బంధం కోసమో .... నా జీవసాగరం దరి నీవను బ్రమ లో నీవైపుకే కదులుతూ స్వేదానందం చెందుతూ నీవైపుకే చేరవస్తున్న నాకు .... రావా పిల్లా .... దరివై .... ఎదురు
