స్థానం కోల్పోయి
ఉత్తమ స్నేహాన్ని కోల్పోయినప్పుడు
అనిపిస్తుంటుంది.
అంతా శూన్యం లా అనిపిస్తుందేమిటీ
ప్రేమను కోల్పోయానేమో అని.
నిజమైన ప్రేమను కోల్పోవడం
నిజంగా సాధ్యమా!?
నిజంగా అది ప్రేమను కోల్పోవడమా?
లేక అది పరిక్షా సమయమా?
ఆరంభం లో
మనసు పంచుకుని మాట్లాడాల్సిన చెలి
ఆర్ద్రంగా పలికినా, ఒత్తి ఒత్తి పలికినా
పక్కనే ఉండీ పట్టనట్లు మాట్లాడనప్పుడు,
వినాలనుకోనప్పుడు .... ఏర్పడే రోషం
నొప్పిని చెప్పుకోలేక, భయాన్ని విడమర్చనూ లేక
ఆ శీతల రాత్రుల జీవితం
దుర్భరం భారమై కరగక .... ఉదయాన్నీ కోరుకోలేక
కాలాన్ని ద్వేషిస్తూ .... దశ దిశ గమ్యం లేని
భవిష్యత్తు పై ఆశను పట్టింపును కోల్పోయి
చిన్న చిన్న సంఘటనలకూ
చిరు అలజడులకూ స్పందించే హృదయం
ఇంతటి ఆకశ్మిక సంఘటన తాకిడికి
అల్లాడక, ఉల్లాసాపడక .... నిరాసక్తంగా
కళ్ళలో .... దయ, కరుణ, అనురాగం కోల్పోయి
నిర్లిప్తత, నిరాపేక్షతతో నిండిపోయి
అకారణంగా కారుతూ .... కన్నీళ్ళు
నమ్మలేని సంఘటనలు నిజాలు ఐనా,
కళ్ళముందు ప్రపంచం కుప్పకూలినా
ఆశ్చర్యపోక
ఆ క్షణాల్నీ, లక్షణాల్ని .... సంగటనల్ని
స్వీయ వైఫల్యం
విధి వైఫల్యం అనుకోలేక
ఏమీ పట్టనట్లు ఉండగలుగడం
ఏ కల, ఏ ఆశ నెరవేరని
ఏ గమ్యమూ లేని స్థితి లో ఊగిసలాడడం
ఏ ప్రాణికైనా ఎలా సాధ్యమా అనిపించేలా
ఏ పరిక్షను ఎదుర్కోలేని ప్రేమలా ....
ఔను, పరిక్షలో నెగ్గని ప్రేమ
అది ఓటమిని అంగీకరించలేని ఉమ్మదం సమయం.
ఓటమిని, కోల్పోవడం గా భావించడం
అవిజ్ఞత పలాయనం అనిపిస్తుంది.
అమరం అని చెప్పుకునే
ప్రేమకు నిజంగా ముగింపు ఉంటుందా!?
ప్రేమ బహుమానమే అయితే .... న్యాయమా!?
బలవంతంగా పొందాలనుకోవడం
No comments:
Post a Comment