మెరిస్తున్న ఆ కళ్ళు
ఆకాశాన నక్షత్రాలు
నిర్మలం, మబ్బుల్లేని
ఆకాశం ... ఆ ముఖం!
వెలకట్టలేని,
వెన్నెల పరిచిన చల్లదనం ... ఆమె చిరునవ్వు,
మధుర గందర్వ గానం
సున్నితంగా స్పర్శిస్తున్న గాలి గుసగుసలు
ఎటు చూసినా
ఆమే...లా ఆకాశం
నా మనసు భావనల్లో
ఆలోచనల్లో ... ఆమె నా సొంతం అని,
చల్లని గాలి
సుతారంగా స్మృతుల్ని తట్టి,
విరహ వేదన ...
గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటూ,
ఒకప్పుడు నేను
ఎంతగానో పూజించి
ఆరాధించిన ఆమె చిరునవ్వే
కనిపిస్తుంది కళ్ళు మూస్తే,
నా కళ్ళు అయాచితంగా
కన్నీరు కారుతూ,
లోలో ... ఆత్మ
మౌనంగా రోధిస్తుంది.
పొందాల్సిన సమయంలో
పొందిన బహుమానం
ఆమె ప్రేమ
తృటిలో పోగొట్టుకున్న నిర్భాగ్యుడ్ని
ఆమె మళ్ళీ కనిపించింది.
మబ్బులు దాటిన ... వెన్నెల వెలుగై,
నా మనసు బృందావనంలో మల్లెలు
పరిమళాలు ... మనసు పూజ అసహజమా!
No comments:
Post a Comment