ఒంటరిని నేను
జనసమూహాల మధ్య ఒంటరిలా నడుస్తుంటాను.
నా గుండె బిగ్గరగా కొట్టుకుంటూ ...
గాయం సలుపుతూ ఉంటుంది.
చీకటి రాత్రులు ... వీదుల్లో నీడలా నడుస్తుంటాను.
నాకు నా అనే వారు,
బాధ నుంచి, ఉపశమనం ఇచ్చే వారు,
చూరు నీరు వర్షంలా కారే కన్నీటిని ఆపేవారు లేరు.
ఆలోచిస్తూ నవ్వుకుంటుంటాను.
నడుస్తుంటూ ఒంటరిగా,
నాలో నేను ... మాటలాడుకుంటుంటాను.
కారుతున్న కన్నీళ్ళ చారలు
పగిలిన గుండె ముక్కల్ని కలపలేక,
పిచ్చివాడ్ని దిష్టిబొమ్మని లా ... ఒంటరిలా.
జనసమూహాల మధ్య ఒంటరిలా నడుస్తుంటాను.
నా గుండె బిగ్గరగా కొట్టుకుంటూ ...
గాయం సలుపుతూ ఉంటుంది.
చీకటి రాత్రులు ... వీదుల్లో నీడలా నడుస్తుంటాను.
నాకు నా అనే వారు,
బాధ నుంచి, ఉపశమనం ఇచ్చే వారు,
చూరు నీరు వర్షంలా కారే కన్నీటిని ఆపేవారు లేరు.
ఆలోచిస్తూ నవ్వుకుంటుంటాను.
నడుస్తుంటూ ఒంటరిగా,
నాలో నేను ... మాటలాడుకుంటుంటాను.
కారుతున్న కన్నీళ్ళ చారలు
పగిలిన గుండె ముక్కల్ని కలపలేక,
పిచ్చివాడ్ని దిష్టిబొమ్మని లా ... ఒంటరిలా.
No comments:
Post a Comment