Friday, September 30, 2016

మృత్యువే నా ప్రేయసి



పడి ఉన్నా అపస్మారకంగా
మరణం ముంగిట్లో
అందాల రాక్షసి కసి ముద్దు
ప్రేమ లో తడిచి ....
పర్యవసానం గురించి
పట్టించుకోలేదేనాడూ
మరణం దుప్పటి చుట్టుకుని
వింత అనూహ్యానందం లో
మునిగి తేలానే కాని ....
అసంపూర్ణుడ్నని తెలిసి పరిపూర్ణత కై
ఎంతగానో సంచరించాను.
అన్వేషించాను సంపూర్ణంగా
చీకటి రాత్రుల ప్రపంచాన్ని
ఒక ఉన్నత వ్యక్తిత్వాన్ని కోరి,
కొసకు నా ప్రేమ నాకు దొరికింది.
ఎందరి నోళ్ళలో నానిన  
ఒక అందాల రాక్షసి ఆమె .... 



నాకు కూడా ఆమె రాక్షసే
ఎందరు పసి భావనలనుకున్నా 
నా మనొభావనల్ని
ఆమెను నేను
దూరంగా ఉంచలేను ఉండలేను
ప్రేమించకుండా ....
కనుకే చంపుకుంటున్నాను
చివరికి, స్వయాన్ని
కొంచెం కొంచెంగా మరణిస్తూ ....
ప్రేమ లోతుల్లోకి జారుతూ
చావుకు దగ్గరౌతూ ....
ఒదిలెయ్యలేని మానసిని
నా ఆశను నేనే కాదనుకుని
మరణం కౌగిట్లోకి
కొంచెం కొంచెంగా జరుగుతూ

No comments:

Post a Comment