ఉబికొస్తున్న .... కన్నీళ్ళ ప్రశ్నలను పరచకలా
"నీలో నేను ఏమి చూస్తున్నాను
నాకు ఇంకా ఏమి కావాలి అని అనుమానంగా"
నాకూ నీకూ తెలుసు అప్పుడప్పుడూ
మన ఆలోచనలు ఒక్కటి కావు అని ....
అవి ఒక్కటయ్యేందుకు నీ ప్రయత్నమే ఎక్కువని
అలా నా భారం తగ్గించాలని చూస్తుంటావు.
ఎవరు కన్నారో నన్ను అనాదను ఈ ప్రపంచం
కాదన్నప్పుడు, నాకో సాహచర్యం
అవసరం అయినప్పుడు
నన్ను స్వాగతించి, ఆదరించి ప్రేమించావు.
నేను నా ఆశలన్నీ కోల్పోయినప్పుడు
ఒక్క అడుగూ ముందుకు వెయ్యలేననుకున్నప్పుడు
ముందుకు వచ్చావు నాకు తోడయ్యుండేందుకు
నీ పరిపూర్ణ ప్రేమను పంచేందుకు
ఇన్నాళ్ళూ నీకో నిజం చెప్పలేదు
నా ప్రవర్తన తో నీకు అర్ధమయ్యుంటుందనుకుని
తప్పు చేసాను .... క్షమించు
ఒకవేళ నీకు తెలిసేలా ప్రవర్తించి ఉండకపోతే
నా దృష్టిలో నా జీవితం లో నీ స్థానం ఏమిటో అని
ఓ పిల్లా! ఇప్పుడు చెబుతున్నా విను
ప్రతి రోజూ ఒక నూతనోదయమే నాకు
నీవున్నావనే ఆలోచన నా పక్కన నా సహచరివై
నేను ముందే విడమర్చుంటే
నిజం! నీనుంచి నేను అన్నీ పొందాను.
నా హృదయం కోరికలన్నీ పండించుకున్నాను.
సూర్యోదయం, సూర్యాస్తమం నుంచి అర్ధరాత్రి వరకూ
నా జీవితాన్నే కాదు,
నా ఆకలిని, కలలనీ పంచుకున్నావు.
నీవు కలిసాక అన్నీ పొందిన
పరిపూర్ణుడనే భావన నాలో .... ఇప్పుడు
No comments:
Post a Comment