కాలమే కదలడంలేదు అన్నఅంత వేగంగా
నేను మాత్రమే పరుగులు తీస్తూ ఆలోచిస్తున్నాను.
ఎందుకో ఈ తొందర అని
ఎప్పుడూ ఏదో వెతుక్కుంటూన్నట్లు
బహుశ, నీ నామాన్నేననుకుంటా
మచ్చగానైనా గుర్తుంచుకున్నానా పెదవులపై అనేనేమో
నిజమే .... అందుకోసమేనేమో ఈ వెంపర్లాట
అస్థిమితంగా ఉన్నాను.
ఒకనాటి నీతో కలిసున్నప్పటి కేరింతలు ఆహ్లాదం
తిరిగి అనుభూతి చెందలేనేనేమో నననుకుంటా
ఒక్కరిమైపోయాము అనుకున్న క్షణాలను వెదుక్కుంటూ
సిగ్గు, ఆనందము అభిమానం కలిసి
అందనట్లే అందిన అనుభూతులతో ఆకాశంలోకి తేలిపోయినట్లు
ఒక చిన్న ముద్దు లాంటి ఓ వరం పొందిన ఉత్సాహం
రెక్కలై అమరి ఎగిరి నీతోపాటు నేనూ ఆ స్వర్గం వైపు ....
ఊహల్లో నీతో కలిసి నడిచేస్తున్నట్లు ఊహించుకుంటూ
సిగ్గు చాటున దాచుకోలేని చిరునవ్వు వెలుగుల ప్రకాశం సోకి
సంభ్రమంతో .... కళ్ళు మూసుకున్న ఆ క్షణాలు
ఆ కాంతి లో మసకేసిపోయిన వెన్నెల
ఆ వెన్నెలకోసం ఆకాశం లా హృదయం తలుపులు బార్లా తెరుచుకుని
నీ అంగీకారం కోసమే ఎదురుచూస్తూ .... జతనయ్యేందుకు నేను
నాకు దగ్గరగా వస్తున్నప్పుడు నీ వింత బెదురు చూపులు
నాలో ధైర్యాన్ని పెంచి, శూన్యం లో శూన్యాన్ని భర్తీ చేస్తూ
విస్తారంగా తెరుచుకునున్న నీ ఊహల్లోకి
నీ హృదయం లోకి
సంతోషం గా టీవీగా రాణివాసంలోకి నడిచి వస్తున్న
రారాజును లా వచ్చేందుకు సమాయత్తమౌతూ
No comments:
Post a Comment