మంత్రముగ్దుడ్ని
ఆ రాత్రి
ఆ ఆకాశం పందిరి కింద,
వెన్నెల ప్రతిబింబించిన
నీ కళ్ళలో ....
ఒక చిత్రమైన కాంతి
మెరుపును చూసాను.
నీవు పెదవులతో ముద్ది
దొంగిలించాక
బిత్తరపోయిన నా హృదయం
మరిచిపోని క్షణాల రాత్రి అది!
మది, ఎదకు దూరమైన ....
భావనల రాత్రి అది.
నీవు నటన లో
జీవించావు .... అని తెలియక
నిన్ను నిజం అనుకున్నాను.
ఎందుకనో,
అప్పుడు ఆ సమయం,
నీ ఉద్దేశం,
ఆ పారవశ్యం మాయ ....
నటన అయ్యుండొచ్చనే
ఆలోచనే
రానియ్యలేదు నాకు.
నీ సంరక్షణలో నే
నేను భద్రంగా ఉంటానేమో
అనిపించిన క్షణాలు అవి.
నీ చేతి
ప్రతి స్పర్శ తో,
మంత్రించినట్లు అయి
నా మనసు
నా మాట వినడం మాని.
నీ ఆధీనంలోకి
వెళ్ళిపోయిన లక్షణం అది.
నీ పెదవి ముద్దు
ఝలదరింపు నన్నల్లుకుపోయిన
మాయ ప్రబావం అది!
సున్నితము, చురుకు ....
నాజూకైన,
నీ చేతి వేళ్ళ మృదు స్పర్శ
వెచ్చదనానికి
అస్తిత్వం కోల్పోయి
ముగ్దుడ్ని అయిన క్షణాలు అవి.
No comments:
Post a Comment