Saturday, January 23, 2016

ప్రతిధ్వని


ఆలోచనల కత్తులు 
చీల్చుతున్నాయి 
వివర్ణమైన నా చర్మాని 
పదాలు ప్రవహిస్తూ 
ఎర్రగా 
ముదురు ఎరుపు, 
సింధూరం రంగులో 
బొట్లుబొట్లుగా రక్తం 
రాలుతూ 
చదును నేల మీద 
నీ జ్ఞాపకాలు వెంటాడుతున్నాయి. 

విశ్రాంతి లేదు. 
నిద్దుర ర్రాదు. 
మంచం మీద దొర్లుతున్నా .... 
ఏ మాదకద్రవ్యమో 
నీ ప్రేమ లా,
నా రక్త నాణాల్లో 
ప్రవాహోదృతి 
తియ్యని బాధ 
నీవు దూరమౌతూ
నన్ను యాచకుడ్ని చేస్తూ

No comments:

Post a Comment