నా మనోభావనలలో
అప్పుడప్పుడూ అనిపిస్తుంటుంది.
ఒంటరినేగా అని
సన్నిహితులు హితులు
ఎవ్వరూ లేరని అలమటిస్తుంటాను.
కనీసం చెప్పుకునేందుకు
నా బాధల్ని ఆలోచనల్ని
సభ్యసమాజం నుండి
నాది అని అనుకున్న ప్రపంచం నుండి
నేను వెలివేయబడిన అనుభూతే
చివరికి
నన్ను ప్రేమించిన వారు
నేను ప్రేమించి పోషించిన వారినుంచి కూడా
పలుకరింపులు పొందలేని స్థితి
రాత్రిళ్ళప్పుడు తడిచిపోయిన
నా తడి తలగడే సాక్ష్యం
నేను ఎంత ఒంటరినో
ఎంత ఒంటరితనం ఫీల్ అవుతున్నానో
ఎంతటి శ్మశానవైరాగ్యం అనుభవిస్తున్నానో
No comments:
Post a Comment