Tuesday, March 26, 2013

సమాంతర భావాలు


వినిపిస్తూ ఉన్నాయి ఇంకా నా చెవిలో
నీవు అన్న మాటలు
నా గుండెలో లోతుగా దిగి
దిగుడుబావిలో ఆశగా చూస్తున్న నాపై రాళ్ళ వర్షంలా

నేను నిన్ను ప్రేమించాను.
నీవూ నన్ను ప్రేమించావనుకున్నాను.
అవగాహన లొపం రావొచ్చనే
ఎప్పుడూ నీ పక్కనే ఉంటున్నాను.

నాకు విషాద భరిత గీతాలు ఇష్టం
నీ నృత్యం లో లయలా అవే వింటూ ఉండేవాడ్ని మళ్ళీ మళ్ళీ
ఎప్పుడూ ఆ విచారం పాటలేనా అనేదానివి
అందులో ఆర్ధ్రత, క్రమబద్దత నాకు ఎంతో ఇష్టం అనేవాడ్ని

ఇప్పుడు నా సమయం వచ్చింది
నా ఇష్టం నాకు అనుభవం కాబోతుంది
చాలా సేపు మౌనంగా కుర్చున్నాక
నీవు మాట్లాడావు మన సమయం వచ్చింది అని

ఇప్పుడు మనం విడిపోక తప్పదు అన్నావు.
విడిపోవడం
నాకు నీమీద ప్రేమ లేక కాదు
నేను నిన్నెప్పుడూ ప్రేమిస్తూనే ఉంటాను అన్నావు.

నా దృష్టిలో ప్రేమ ఒక్కటే జీవితం కాదు
నా జీవిత గమ్యం పేరు, ప్రశంస .... ప్రతిష్టలు
దేశ దేశాల్నుంచి ఆహ్వానాలు వొచ్చాయి
స్పాన్సర్స్ ఉన్నారు. నాకు బ్రేక్ దొరికింది .... అన్నావు

నా ప్రేమ, నా లక్ష్యం నీవే అనాలనుకున్నా
ఎందుకో ఎబ్బెట్టుగా అనిపించింది.
నటరాణిలా నిన్ను పూజిస్తా అనలేని మౌనం గరళమయ్యింది.
ఇకపై, నాకెంతో ప్రీతిపాత్రమైన పాత విషాధగీతాలే .... నా ప్రియ నేస్తాలు.

No comments:

Post a Comment