ఉత్పత్తి, వికాసం ఆలోచనలతో చేసే సహజీవనం
ఒక వరం .... ఎంతో ఉన్నతం
మరణాన్ని కూడా ....
ఆనందంగా ఆహ్వానించగలిగే జీవ గమనం
ప్రాణం పోసుకున్న ప్రతి ప్రాణీ మరణించకతప్పదు. అయితే
జీవన మార్గం లో పర ఉపయోగం కావడంలోని
ఆనందాన్ని కొందరు మాత్రమే గ్రహిస్తారు.
నిజమైన సహకారం ప్రేమ అంటూ ఒకటుందని
అందరిలోనూ అతి కొద్ది మందికే తెలుస్తుంది.
నా చెలివైన నీపట్ల నా ప్రియ మనో భావన లా
ప్రియ భావన, ప్రేమంటే ఏమిటో .....
అప్పుడు, ఒక్క శ్వాసను కూడా ఎవ్వరూ
వృధా చేసుకోలేరు .... సాధ్యం మేరా
ప్రేమను గౌరవించి పోషణ భారం వహిస్తారే తప్ప
పరోపకారంలోని తృప్తిని ఆస్వాదిస్తారే తప్ప
ఒకరి ఆఖరి శ్వాసలో ఇంకొకరి ఆఖరి శ్వాస భాగమైనట్లు
చివరకు శ్వాసే ఆవిరైపోయే వేళ
ఆ చివరి నిశ్వాసలే అత్యుత్తమ క్షణాలుగా భావించుకుంటూ
సంసారం వేదికగా జీవ బంధాలు పెనవేసుకున్నట్లు
మరణం అంచువరకూ మనిషి మరో మనిషితో
కలిసి చేసే ప్రయాణం లో భాగస్వామ్యం అనుకుంటూ
సహజీవనం ద్వారా జీవన ప్రమాణాలను పెంచుతూ
సామాజిక న్యాయ పరిమళాలను వెదజల్లుతూ ఉన్నతంగా
No comments:
Post a Comment