Saturday, March 26, 2016

ఏ దేవత చెక్కిన శిల్పమో




అసహాయుడిని కోల్పోయి
ఆశను, కన్నీటిబొట్టును
ఏడుపును ....
అలసిపోయాను.
ఆత్మ మూలాలు చెదలు పట్టిన
అంధకారం అన్నివైపులా చూసి

ఎంత గాఢమైనదో ఈ ప్రేమ
నా కళ్ళముందే
గడ్డకట్టిన
అతిశీతల బాధ
విమోచనము కోసం
వేడుకునేలా చేస్తూ 

 
నా మనోభావనలన్నీ కోల్పోవడానికి
నా అంతరంగంలోని
శూన్యమే కారణం
ఏ దేవతైనా
నా ఆవేదన గమనించి
దయ చూపదా అనిపించేలా

అస్తిత్వాన్ని పీడిస్తున్న బాధ
దాశ్య అశాంతి లక్షణమై
కన్నీరై
కలవరమేదో
ఏమీ అక్కర్లేదన్నట్లు
ఎందుకు జీవిస్తున్నాననిపిసూ

ఓ మానసీ విను
నా ప్రార్ధనను నా మనోవేదనను
గుండె భారమైన
కదల్లేని నా ఎదోద్విగ్నతను
స్వహత్యాసదృశ్యతను
మరణించే ధైర్యం లేకపోయినా

అవ్యవస్థుడ్ని అగమ్యుడ్నై
కొట్టుకుపోతూ అపరాధభావనలో
కానరాని తీరం
అయోమయ తరంగాలలోకి
జారిపోతున్నాను. అనాలోచిత
అవివేక భయం అస్థిరతలోకి

ఐనా ఎందుకో నా అంతరంగం లో
ఇప్పుడు పరిశీలనాత్మక
సంఘర్షణ
అచేతనత్వం నిద్దుర మేల్కొన్న
శిలా చైతన్యం ఏదో
నాకు సహకరించబోతున్నట్లు

No comments:

Post a Comment