పైకి లేవాలి!

పడిన చోటు నుండే .... 

అణిగిపోయాను, ఓడిపోయాను...

నా గొంతుకను నేను అణచుకోవడం తప్ప, నాకు వేరు దారి లేదు. 

ఇప్పుడు నేను, నీ సాంగత్యానికి దూరంగా వెళ్ళాలి. 

రేపు లేని ఒక మూలలో ....

నేను కేవలం ఒక నీడలా 

వానలో తడుస్తూ నడుస్తున్నాను,

నిస్సత్తువగా, నీరసంగా ....

రాత్రి చలిలో వణుకుతూ,

చీకటిలో నా చూపును కోల్పోయి.

ఇది ఓడిపోయే సమయం.

నువ్వు ఆమె మమైకమైపోయి నవ్వుతూ   

ఇక నువ్వు నాతో ఉండవు ....

కేవలం ఆమెతోనే 

ఓటమి అంటే ఏమిటో నాకు పూర్తిగా అర్ధమైంది. 

నువ్వు నాతో లేవని .... నువ్వు ఆమె వేరుకారని.   

కానీ, ఇది ముగింపు కాదు.

ఇది కేవలం ఒక జ్వరం.

ఈ గోడను బద్దలుకొట్టుకుని నేను బయటపడాలి.

నేను పడిన చోటు నుండే .... పైకి లేవాలి!  

 

 

కలగంటా  

కలగంటా .... ఈ రాత్రి నిద్దురలో నీ గురించి 

లోకం తప్పుపట్టేదేమో అనిపించే వాటి గురించి 

నీ స్పర్శకై నేనెంతగానో ఆరాటపడతానో, ఆ స్పర్శకై 

నీతోడి భవితకై నాకున్న ఆశ గురించి 

కలగంటా .... ఆ కొత్త అనుభూతికై, నాలో కలిగే ఆ పులకింతకై 

ఎంతో అపురూపం, నా పాలిట సర్వస్వం అనిపించే దానికోసం 

నాకు పట్టలేని పరవశమిచ్చే, ఆ ఆనందం కోసం  

తప్పకుండా నా జీవితాన్నే మార్చేస్తుందనే నమ్మకంకై  

కలగంటా .... మనం పంచుకోనున్న తీపి గురుతులకై 

ఒకరికొకరం పంచే ఆప్యాయతతో గడిపే సుందర క్షణాలకై  

హృదయాన్ని ఉప్పొంగించే కలను నేను కంటా

కలల లోకం వీడగానే, అదే గుండెను ముక్కలు చేసే కలను కంటా 

నే చెప్పేది ఓ కల కథనం

నన్ను ఉద్ధరించే ఓ కల, నన్ను విడిపించే ఓ కల ....

చాలా కాలంగా నాకిష్టమైన నాకు దూరమైన దాన్ని .... 

నా జీవితం .... ఇప్పుడిలా వెలితిగా, తప్పుగా తోచే నా జీవితం

నిజమవ్వాలనే ఆశ, అయినా తీరదేమోనన్న సంశయం నింపే కల 

ఏమైనా సరే, నేనెలా ఉన్నా, ఆశగా నేను ఎదురుచూసే కల 

ఇది నా కలల కల, నాలోని ఓ స్వప్నం

ఈ కల, ఎప్పటికైనా నిజమైతే, వద్దనను ఏనాటికీ  

 

 

క(అ)లలు   

జీవితం ఒక ప్రవహించే ప్రవాహం 

విభిన్న తీరాలకు తీసుకువెళ్తూ 

అందుకే .... కాసింత సమయం తీసుకో 

నీ గురించి నీవు కలలు కనేందుకు 

నువ్వు ఏవిధంగా ఉండాలనుకుంటున్నావో 

ఎవరిని 

నువ్వు చూసేందుకు తహతహలాడుతున్నావో 

వారికై .... కొంతసేపు కలలు కను  

ఆ ఎవరో గురించి 

నిన్ను చిరునవ్వుతో మురిపించే ఆ వ్యక్తి గురించి 

నీవు చేయాలనుకున్న పనుల గురించి 

ఈ ప్రపంచానికి

చివరిసారి వీడ్కోలు చెప్పే ముందు వరకూ 

అన్ని విషయాల గురించీ కలలు కను  

 

మనసు తలుపు

నా మనసు తలుపు 

ఎప్పుడో మూసుకుపోయి ఉంది

ఎవరినీ లోపలికి రానివ్వకుండా 

ఎన్నో ఏళ్లు ....

అలాగే మూసుకుపోయి ఉంది 

కానీ ఎలాగో నువ్వు వచ్చావు 

ఎప్పుడు గమనించావో, వచ్చావు 

దానికి సరిపోయే తాళం చెవితో 

నీ ప్రేమను పంచుతూ ....

అంతులేని కొత్త ఆశలను చూపిస్తూ  

 లక్ష్యసాధన    

ఎప్పుడు ఎలా ఉన్నా, ఏది ఎదురైనా 

వెనక్కి తిరిగి చూడకుండా 

ముందుకే సాగాలి    

 

దారి ఏదైనా .... ఏది ఎదురైనా  

ఎవరేమి అనుకున్నా  

మన లక్ష్యం .... జీవితంపై గెలుపు   

జీవితం ఒక సవాల్ 

ప్రతీ పరాజయమూ 

ఒక పాఠం  

సక్రమమైన సిద్ధతతో   

విజయపదం వైపు 

కదిలే క్రమంలో .... మనం  

సమర్థతను కౌగిలించుకుని 

సోమరితనం  

దూరంగా పెడదాం 

విజయసాధన .... గెలుపు కోసం 

పాదాలకు బలమిచ్చి   

ముందు ముందుకే కదులుదాం  

 

 పగిలే ఎప్పటికీ  

నేను, ఆ వాయిద్యంలోని 

రంధ్రాలన్నింటిలోంచి 

ప్రయాణం చేసా 

ఇప్పుడు నేను 

ఓ పగిలిన స్వరాన్ని 

ఆ వాయిద్యం గుండెలోంచి 

నన్ను గెంటేసారు 

మళ్లీ అందులోకి 

దూరాలని ప్రయత్నించా   

పలితం లేకపోయింది  

ఇక ఆమె పాడే పాటలో 

నేనుండను  

ఇకపైన ఎప్పటికీ  

మళ్లీ ఎప్పటికీ .... ఉండనేమో 

 నీవు నేను 

నీ కళ్ళే .... అంతులేని   

నేను మునిగిపోవాలి అనుకునే   

లోతైన నిఘూడ సాగరం    

నీ శరీరం .... సుదూరంగా  

నేను పదే పదే, సంధ్య నుండి ఉదయం వరకు 

అలలా వచ్చి తాకాలనుకునే తీరం  

నీ ఆత్మ .... అనంత అగాధం 

నా రహస్యాలన్నింటినీ

భద్రంగా దాచుకోవాలనిపించే అంతరాళం  

నీ ప్రేమే .... నా నివాసం 

నీ అలల తాకిడితో  

నన్ను తీరం చేర్చే పరిపూర్ణత్వం  

 

విరిగిన మనసు  

ఏ ప్రయత్నమూ లేకపోయినా .... 

మనసులు విరుగుతూ ఉంటాయి  

చివరి ముద్దులో తడిపిన భావాలు

చెవిలో ఊగే గాలిలా 

విసురుగా తాకే బాధగా మారి   

కాలం నా కోసం నీ కోసం ఆగదు 

మన ప్రేమకి రెక్కలు రావు  

తాకాలన్న కోరిక లోపల ఉరకలేస్తూ 

మధ్య మిగిలేది గాలి మాత్రమే 

ఒక పాట .... రాగం లేకుండా 

పాడే శక్తిని కోల్పోయినట్లు   

పట్టుకోలేనంత త్వరగా

విడిపోతున్న క్షణాన్ని పట్టుకునే ప్రయత్నం .... 

గాలిలో వేలాడే తలపులా    

 చీకటి కవిత

ప్రతి లైనూ

విషాదమే నా రాతల్లో

తన రోత మురికి జిగురు మత్తు

నిశ్శబ్ద నీడల రాత్రిలో కరుణగా జారిపడుతూ

చినుకు తడిచిన కాగితంపై

వణికే చేతులు గతాన్ని తడుపుతూ

ఆ నవ్వులు నిండిన రోజులు .....

ఇప్పుడొక మాయ అయిన కలలై

ప్రేమ .... అనుభూతి మాత్రమే అయిపోయి

మళ్ళీ ఎప్పటికీ తాకలేని ఓ కోరికగా మిగిలిపోయి

ప్రతి పశ్చాత్తాపంలోంచి

ఒక కొత్త కవిత పుడుతూ

చీలిన మనసుతో

అమావాస్యలా ఆమె మళ్లీ వచ్చింది

ఈ రాత్రి కూడా

నా కవిత్వంలో ....

విషాదం చీకటి కవితయ్యి