నీ నీడను నేను 

నీ నీడలా నడవడం ఒక ఉల్లాసం లాంటిది 

నీ నీడలానే నడుస్తున్నాను

నిజం చెప్పాలంటే ....

నా భవిష్యత్తు గురించి నేను భయపడుతుంటాను. 

అందుకే నన్ను ....

నేను ఏర్పరచుకున్న గోడల వెనకాలే దాచేస్తాను.

కానీ 

ఆ గోడలు ఇసుకగోడల్లా విరిగిపోతున్నాయి.

నీలో ఏదో ఉంది. 

నా చుట్టూ నేను కట్టినగోడలు తట్టుకోలేని శక్తిలా 

నువ్వు వాటి మధ్యకు చేరిపోతున్నావు. 

నీవు నన్ను, నా ఆత్మను తాకేస్తున్నావు 

నిన్ను ఎలా ఆపాలో నాకు తెలీదు.

నువ్వు నా కళ్లలోకి చూస్తావు. 

అప్పుడు నేను ఓ పుస్తకంలా మారిపోతాను 

అది నీవు ఇంకా పూర్తిగా చదవలేని భాషలో రాయబడి 

 

బహుశ

నీకు ఎదురైన ea ప్రశ్నల సమాధానం కోసmoa 

అయ్యుంటుంది నీ నీడలా నడవడం ఉల్లాసం నాకు 

 చూస్తూ వింటూ నేను

చూస్తూ
ఉదయాన్నే వాకింగ్ కు వెళ్ళినప్పుడు,
నాలా నడుస్తూ మాట్లాడుకుంటున్న ఎందరినో
ఆకాశంలో ఎలాంటి ప్రయాస లేకుండా తేలిపోతున్న మేఘాల్ని
ప్రతి రోజూ ....
మనుషులు, జంతువులు, చెట్లలో పక్షులు
నిలబడి, నడుస్తూ ఎగురుకుంటుండటాన్ని
ఉదయాన్నే వాకింగ్ కు వెళ్ళినప్పుడు,
నా పక్కనే వేగంగా వెళ్తున్న కార్ల శబ్దాన్ని
పైన గగనతలంలో ఎగిరే విమానాల హోరుల్ని వింటూ
ఆడుకుంటున్న పిల్లల ఆనంద హర్షాల్ని
స్వేచ్ఛగా కదులుతూ నేను

ఎక్కడ చూసినా ....

 


 

 

 

 

 

 

అనుకుని మాత్రం కాదు
ఒకరు యింకొకరు కలిసి
బ్రతకాలి
కలకాలం అని
కలిసి ఎదగాలి అని
ఒకరు ఇంకొకరం లా అని
కాదు ....
ఒదార్చు ఉద్దేశ్యం
ఒకరి హృదయాన్ని యింకొకరు   
జీవన సఫలత సరళత
ఆత్మల రూపావిష్కరణకై
పాత్రల పోషణ కాదు ....
పొందాలేదీ అని కాదు
అతిగా ....
కానీ
రాని నిద్దుర అసహనం
నిండిన
నిట్టూర్పుల భారం తడిచిన
దుప్పటి ఆచ్ఛాదనలో ....

భావ....శాస్త్రం

నాక్కావలసింది
నే పరిగణించేది .... 

చంద్రుడిని
ముద్దాడాలని
ఎగసే
తరంగం
పూర్ణత కాదు 

ఆ చంద్రుడు
ముద్దాడాలనుకునే
పూర్ణత
ఈ రక్తం లో
ఈ శరీరం లో 

ఈ శరీరం రాసిన
కవిత్వం అది 

కాగితం కలం
సిరా అక్కర్లేని
అదే కవిత్వం
నా భావ....శాస్త్రంలో

అగమ్యుడ్ని

ఇక్కడివాడినే

కానీ

పర్యాటకుడ్నిలా
తిరుగుతున్నాను

ఏది ఎక్కడో
దేన్ని ఎలా చేరాలో
తెలుసుకోవాలనుంది .... 
స్థానికుల్ని అడిగి

నిజానికి
నన్ను నేను
పారేసుకున్నాను

ఇక్కడే ఎక్కడో

ఎక్కడో
ఏ తెలియనిచోట

తెలుసుకుని
వీలైతే
పొందుదాము అని

ముందుకే

గాలి శ్వాస .... వెచ్చగా
కఠినంగా కర్కశంగా తాకుతూ ఉంది
అలసి ఆవిర్లు కక్కుతూ ఉన్న .... ముఖాన్ని

గాలి గంభిరంగా అంటూ ఉంది
నువ్వైపొయావు అని ....
కానీ
నేను మాత్రం నడుస్తూనే ఉన్నా
ఊగుతూ,
కాళ్ళీడుచుకొంటూ,
నీరసంగా
గాలిని వెక్కిరిస్తున్నట్లు

కాలంతోపాటు తప్పదెవరికీ
ముందుకు జరక్కపొతే
వెనక్కు జరుగుతున్నట్లే .... అని

కారణం నీవే

నా నిద్దురలేమికి, మెలుకువలో ఉండీ

నా ఊపిరి భారమవడానికి ....

తెలుసా నీకు .... కారణం నీవే అని

విచ్చలవిడిగా వెదజల్లాలి పదాలు ....

కాగితం పై అనిపించే ఆవేశావస్థ నాది

రక్తం నిండిన సిరా పారిన భావనలో

విషమిశ్రిత వికట విసర్జనలో .... అవి

ఆలోచించలేని మనస్థితి నాది 

 

బహుశ నా మది ఆలోచనలన్నీ

నీవై నిండిపోవడం వల్ల అయ్యుండొచ్చు

ఎలానో ఎందుకో తెలియని అయోమయావస్థ

ఎంతో అవసరం అయిన వేళ అని తెలిసీ

ఆలోచనల్లో మాత్రమే ఎదురయ్యే మానసీ

.

ఇంతకూ

నీకు తెలుసా .... కారణం నీవే అని

నీవే నా ఈ రాతల భావనల లోతువు అని

ఊపిరి

నీవు
నేను మర్చిపోవాలన్నా
మరిచిపోని
నా ప్రతి అణువువూ
శ్వాసవూ
ఇప్పుడు .... 

నీకు దూరంగా
వెళ్ళిపోవాలనిపించడం
నాకు
నా నుంచి
దూరంగా
పారిపోవాలనిపించడం
ఎంత
దుస్సాహసం

పరిభ్రమణ

ఒణుకేస్తుంది, తీవ్రంగా 
చలి ముదిరో 
భయంతో వొళ్ళు
ఝలధరించో ....
ఆశ్చర్యం ....!
ఈ మధ్య
నీ పరిసరాల్లో
ఎందుకు
ఈ పరిభ్రమణ అని

నా ఆలోచనలు పరిసరాల్లో 
నా నెమ్మది ప్రవృత్తిలో
చలి వొణుకు ....
పక్కన దుడుకు
వెచ్చదనం ధైర్యం
ఆవశ్యమనేమో 
బహుశ .... నీవు
దూరమెళ్ళిపోతావనేమో