Saturday, July 23, 2016

ప్రాదేయపడక తప్పదు



కత్తుల్లాంటి ఆలోచనలు
వివర్ణమైన నా చర్మాన్ని 
తొలుస్తూ 
రక్తిమవర్ణపు
పదాలు 
ప్రవహిస్తూ ఉన్నాయి.
రక్తం బొట్లు బొట్లుగా
నేల రాలుతూ
నీ ప్రేమ మాదకము 
నా నర నరాల్లో
ఔషధమై ప్రవహిస్తుంది.
జ్ఞాపకాల గతం 
వెంటాడుతూ 
నీ ఎడబాటు భారం 
మొయ్యలేని నా మది
అర్జించుతూ ఉంది.
మోకాళ్ళమీద వాలి,

No comments:

Post a Comment