ఏకాంతం

మనసు మెచ్చేట్లు బ్రతకాలని. 
కానీ, ఈ సమాజం 
నా రహశ్య జీవనం లోకి 
ప్రాకుతూ, 
మీదిమీదకు వచ్చేస్తుంది. 
నా బ్రతుకును నిర్ధారించేందుకు.

ఎంతో దూరం పారిపోలేను. 

చెట్టు ను కాని. 
యాంత్రికంగా బ్రతకలేని, 
శిలను కాని నేను. 
మార్పు దిశగా కదిలే 
అడుగుల పడే చేతనత్వం ఉనికిని.  

ఏకాంతం దూరమై ఇక్కడే దొరికిపోతాను.