ముందుకే

గాలి శ్వాస .... వెచ్చగా
కఠినంగా కర్కశంగా తాకుతూ ఉంది
అలసి ఆవిర్లు కక్కుతూ ఉన్న .... ముఖాన్ని

గాలి గంభిరంగా అంటూ ఉంది
నువ్వైపొయావు అని ....
కానీ
నేను మాత్రం నడుస్తూనే ఉన్నా
ఊగుతూ,
కాళ్ళీడుచుకొంటూ,
నీరసంగా
గాలిని వెక్కిరిస్తున్నట్లు

కాలంతోపాటు తప్పదెవరికీ
ముందుకు జరక్కపొతే
వెనక్కు జరుగుతున్నట్లే .... అని

కారణం నీవే

నా నిద్దురలేమికి, మెలుకువలో ఉండీ

నా ఊపిరి భారమవడానికి ....

తెలుసా నీకు .... కారణం నీవే అని

విచ్చలవిడిగా వెదజల్లాలి పదాలు ....

కాగితం పై అనిపించే ఆవేశావస్థ నాది

రక్తం నిండిన సిరా పారిన భావనలో

విషమిశ్రిత వికట విసర్జనలో .... అవి

ఆలోచించలేని మనస్థితి నాది 

 

బహుశ నా మది ఆలోచనలన్నీ

నీవై నిండిపోవడం వల్ల అయ్యుండొచ్చు

ఎలానో ఎందుకో తెలియని అయోమయావస్థ

ఎంతో అవసరం అయిన వేళ అని తెలిసీ

ఆలోచనల్లో మాత్రమే ఎదురయ్యే మానసీ

.

ఇంతకూ

నీకు తెలుసా .... కారణం నీవే అని

నీవే నా ఈ రాతల భావనల లోతువు అని