అపరిమిత ప్రేమ

 











గాలీ, వెలుతురు నిలయం లా
ఆ మండువా లోగిలి
పెరటి కాళీ స్థలం లో
జామ చెట్టూ, పూల మొక్కలు,
ముచ్చట్లు,
మురిపాలు ఆడుకునేందుకు
శుభ్రంగా ఊడ్చిన
ఆ పొడుగాటి ఆ సిమెంట్ అరుగు.
ఆ అరుగుకు కాస్త దూరంగా అతను ....
ఒంటరి గా
కన్నీటిలో తడుస్తూ ....
ఆ పొరుగునే ఉన్న
ఆ ఇంటి కిటికీ వైపు చూస్తూ ....
అతని గుండె సలుపుతూ

ఎన్ని తరాల క్రితమో
కట్టబడిన ....
అనురాగ వారసత్వం
పొదరిల్లు అది.
ఆ మండువా లోగిలి లో
శోకదేవత లా ఆమె.
ఆ పెరటి పుష్ప లతల పరిమళాలు
ఆ ఆశలు వడలిన రేకులు ....
నేలరాలిపోతూ,
స్నేహ బందుమిత్ర పరివారం
చుట్టేసిన సందడి
ఆ సందడి లో
ప్రేమ బంధాన్నొదలాల్సొచ్చిన
పసుపుతాడు బంధం
అయిష్టత .... ఆమె ముఖంలో
ఆమె చూపులు అతను చూస్తున్న
అదే కిటికీ వైపు
లోపలినుంచి చూస్తూ
అవాంచనీయ స్థితి కలవరం .....

అతని మనసు రోదిస్తుంది.
"నన్ను మన్నించు ప్రియా!
పరిస్థితులు ఇలా
పరిణమిస్తాయనుకోలేదు.
నాది తొందరపాటు నిర్ణయమే
కాదనను.
నీకు శ్రేయస్సనిపించి
ఇష్టాన్ని అయిష్టం అని చెప్పడం.
జీర్ణం కాని నిజం!
నేను అంత కఠినంగా
చెప్పగలనని నేనే అనుకోలేదు.
మన్నించవా మనసా!"
అని అనుకుంటూ అతను.
బాధ భారాన్ని
మొయ్యలేని స్థితి లో
ఆమెను విచలితను చేసి ....

ఆ జామ చెట్టూ,
ఆ పూలమొక్కలు పరిమళాలు
ముచ్చటించుకునేందుకు కట్టిన
ఆ సిమ్మెంటు అరుగులు
అక్కడ ఒంటరిగా అతను.
అతని ప్రపంచం
సిమెంట్ లేని ఇసుక మేడలా
కూలిపోతున్నట్లు
పొరుగు ఇంటి కిటీకీ వైపే
చూస్తున్నాడు .... విచలితుడై ....
అతనికి ఆమె అంటే ఇష్టం!
అమితమైన ప్రేమ
జీవిస్తుంది ఆమె కోసమే
అన్నంతగా ....
పక్కన పీటల మీద
కూర్చోవాల్సిన మనిషి
ఒక పెళ్ళి పెద్ద గా
ప్రాణం ను పరాయిని చేసుకుని
అతను ఇప్పుడు
ఆ కన్నీటి వర్షం లో తడుస్తూ ....