అసమర్ధుడి అపజయం

ఇప్పటికీ నేను అశక్తుడ్నే. ఏమీ చెయ్యలేను. 
ఉరుముల్లా రాలుతూ ఉన్న ఇల్లాలి కళ్ళలో నీళ్ళు 
పిల్లల కళ్ళలోకి సూటిగా చూడలేక 
ఖాళీ గిన్నెలో కి  నిశ్చేష్టుడ్నై చూస్తున్నాను.
నాకు పైరవీలు చెయ్యడం రాదు. 
మధ్యవర్తినై బేరసారా లాడ లేను. 
అడుక్కోవడం రాదు. దొంగిలించే నైపుణ్యమూ లేదు. 
చిల్లు జేబులు చేసిన అప్పులతో అడుగు బయట పెట్టలేను. 
నులకమంచం మీద శల్యావస్థ లో అనారోగ్యం .... నా కూతురు 
వైద్యం చేయించలేను. రోగాన్ని పారద్రోల లేను. 
పసిదాని ప్రాణాలు గాల్లో కలిసిపోతుంటే,
చూస్తూ అల్లల్లాడటం మినహాయించి. 
చెయ్యగలిగిన దారి ఏదీ కనిపించడం లేదు. 
ఆకలి, నిస్సహాయత నన్నూ, నా సంసారాన్నీ ఆవహించి 
ఏమీ చెయ్యలేని, ఈ అసమర్ధ జీవితాన్ని అసహ్యించుకుంటున్నాను తప్ప.