దయలేని దేవతా

నాకు తెలుసు 
నీకు పట్టించుకోవల్సిన అవసరం లేదు. 
ఇది ఎంతో స్పష్టం 
నీకూ తెలుసు 
మరమ్మత్తుకు 
సాధ్యం కానంతగా నేను పాడయ్యానని 
ఎముకలపై చర్మం 
ముసుగేసిన రూపాన్ని మాత్రమే నేనని

నీకు మనసుందని తెలుసు 
నాకు సహాయం అందించవనీ తెలుసు!? 
చిన్ననాటి సాన్నిహిత్యం 
గుర్తుకు రావని
అనుకూలంగా ఒక్క మాటైనా అనవని, 
సందేహానికి తావు యివ్వకుండా  
మన స్నేహం నకిలీ కాదని అనవని.

నేను అనుకుంటున్నా .... ఎప్పుడూ, 
నీవు నా సంక్షేమాన్నే ఆలోచిస్తావని 
కానీ, ముక్కలైన నా హృదయానికి తెలుసు 
అది అబద్దం అని 
ఔను కదూ? 
జీవితం .... నల్ల బోర్డ్ మీద తెల్లక్షరాల భావం కాదు కదూ! 
తెలిసీ ఉపశమనం లేని 
నా హృదయం ఎంతగా రోధించినా ఫలితం శూన్యం కదూ!

తొలి సారి, నిన్ను కలిసినప్పుడు నాలో కుతూహలం
కలలు, కోరికలు, ఆకాంక్షలై 
ముద్దబోయి తడబడిన మాటలు నిన్ను నవ్విస్తే.
ఊపిరి ఆగిపొయినట్లనిపించేది. 
ఆ ఊపిరి నువ్వే అని
నా ఆనందం ఆ ఊపిరిలోనే వుందనిపిస్తూ,
నిన్ను నా తలపుల్లోనే దాచుకోవాలని .... అనిపించేది.