ఓ ప్రియా! నీ మనసంతా నేనే
అన్నంత అతిగా నన్ను ప్రేమించమాకు.
దురదృష్ట జాతకుడ్ని!
నన్నూ, జీవితాన్నీ .... కోల్పోయినవాడ్ని!
ఇచ్చేందుకు నా వద్ద ఏమీ లేవు. ఆ కన్నీళ్ళు తప్ప,
నా కోల్పోయిన, ఆవేదన గతం
ఎన్నో సంవత్సరాల యోజనాల అశ్రువులు తప్ప,
నీపై నాకు ద్వేషం లేదు
నా మనసెరిగిన ఒక్కగానొక్క చెలివి నీవి.
నేస్తమా! నీవంటే నాకు ఎంతో ఇష్టం
నేను జీవిస్తుందే నీ కోసం అన్నంత
అడుక్కునేవాడికి .... ఆశించే హక్కు ఉండదు.
ఖజానా ఖాళీ అయినా ఓడిపోయినట్లుకాదు.
నేను, ఒక రాయిని, ఒక నిశ్శబ్దాన్ని .... ఒక జ్ఞానిని.
మాటకారిని కాను. శబ్ద గాంభీర్యాన్ని కాను.
నన్నే కోల్పోయిన బికారిని, అన్నీ కోల్పోయి
నీకు ఏమి ఇవ్వగలనో తెలియని అభాగ్యుడ్ని!?
అడిగి చూడు నీ కోసం ఒక్కసారి .... "చనిపో!" అని
"ఒక చిరునవ్వు నవ్వవూ!" అన్నట్లుంటుంది నాకు.
ప్రియా! విఫలమయ్యే ఆశల నమ్మకం .... కల్పించకు!
నా హృదయ భావనల తో ఆడుకోకు!
నీ ప్రేమ పరిమళం
పరుచుకునే దూళినై ఉండాలనుకుంటున్నా!
ఏడ్చి ఏడ్చి ఎండిన కళ్ళ మెరుపు వెనుక
దాగిన ప్రేమ .... నీ సుఖమే కోరుకుంటుందని తెలుసుకో,
ప్రియా! నీవు లేని లోకంలో నాకు జీవించాలని లేదు.
No comments:
Post a Comment