కాలం కదలడం మాని
నూకలు అడుగంటి
నిశ్చేష్టుడ్నై దిక్కులు చూస్తున్నప్పుడు
నీవుంటావు కదూ
నమ్మకానివై తోడుగా .... నాతొ
ఆ సూర్యుడి కిరణాల
వేడి తగ్గి
ఋతువులు క్రమశిక్షణ కోల్పోయి
అయోమయుడ్నౌతున్నప్పుడు
నాతొ ఉంటావు కదూ .... భరోసా యిస్తూ
ఆకాశాన మేఘాలు కమ్మి
వర్షించడం మానినప్పుడు
నీరు ఆవిరై,
గాలి స్తంబించినప్పుడు నీవు
నాతొనే కదూ .... నాకు ధైర్యాన్నిస్తూ
మరి ఇంతకూ నేనున్నానా .... నీ కోసం అని
ఇప్పుడే కళ్ళు తెరిచి
కదులుతున్న క్షణాల్లోకి చూస్తే తెలిసింది
నేను లేనని, వెళ్ళిపోయానని నీకన్నా మునుపే
నీకు తోడుండేందుకు .... స్వర్గానికని
No comments:
Post a Comment