దేన్నైనా లోపరహితం అని
ఇదీ ఖచ్చితమైన జీవనసరళి అని
చెప్పలేము.
దేని వాస్తవికత దానిదే
జీవన యానం
బ్రతుకు రహదారి లో
నేనొక ఒంటరి బాటసారిని,
తోడుని అని
రహదారి నాకెలాంటి హామీ యివ్వదు.
నా సంరక్షణ బాధ్యత తనదే అని,
మనోలాలస ఏదో స్వార్ధ ప్రేరణ
ముందే ఊహించని ఏ కారణం వల్లో
నడుస్తుంది గతుకుల దారని
దగ్గర దారొకటుందని హ్రస్వదృష్టి తో
ఏ గులక, కంకర, బురద
చిక్కుల దగ్గర దారి లోనో, ఏ ఊబిలోనో
ఏ గుంటలోకో జారి, యిరుక్కుపోయి
బయటపడలేక పెనుగులాడుతూ,
జీవిత కాలం .... నిజం!
ఎవరి వాస్తవమైనా ఆ ఊబి, ఆ గుంటే
ఆ నిజం నాకు అర్ధం అయ్యేసరికి
ఒక జీవితకాలం పట్టింది.
లోపాలే లేని దారుండదని
ఎంత చెడు, ఖటినమైన మార్గం అయినా
సంయమనం తో నడుచుకోకతప్పదని.
జీవనయానం లో ఎవరి ఇష్టాయిష్టాలు
ప్రాధమికం కావని నేర్చుకున్నా .... పాటం
ఎప్పుడు వేగాన్ని పెంచాలో
ఎప్పుడు నెమ్మదిత్వాన్ని ప్రదర్శించాలో
నేర్పే రహదారే ఈ జీవితం అని.
ReplyDeleteబ్లాగ్ వేదిక లొగొ ను ధరించాను గమనించగలరు
నమస్సులు అహ్మద్ చౌదరి గారు! శుభోదయం!!