అన్నపూర్ణను,
ఆ రాకతో రుచుల సంరంభాలను చూసాను.
శీతలతత్వం జిహ్వ చాపల్యమేదో అనుకున్నాను.
తడిపేస్తూ ఆమె నన్ను చల్లబర్చడం చూసి
ఆ అద్భుతం, ఆ మట్టివాసన ఎలా సాద్యపడిందో అని
మండు వెచ్చని వడ సెగలతో నేనామెను కాల్చేస్తానా? అనే
ఉరుము మెరుపుల ప్రశ్నల మీమాంస తో
ఆకలిగొన్న నా వెచ్చని శరీరం నుంచి
ఉబికుబికొస్తున్న లావా తాకి
ఆమె నోరు కాలి పోకపోవడం చూసాను.
సంసారానికీ సేద్యానికీ ఆవసరం అనుకోలేకపోయాను.
వసంతమై ఆమె, వేసవినైన నన్ను కలవడం
ఋతు ఆగమనావశ్యకత అని సరిపెట్టుకోలేని స్థితి లో
No comments:
Post a Comment