కొన్ని వాస్తవాలు జీర్ణం కావు

నేను అనుకోవడం లేదు.
ఎవరో ఏదో అయిపోతారని
నేను చనిపోతే ....
మనసులో మాట చెబుతున్నాను.
ఎందరినో బాధించాను.
తెలిసి కొన్నిసార్లూ, తెలియక కొన్నిసార్లూ
చెప్పిందే చెప్పి,
నేను చూసిన దృష్టితో
సమాజాన్ని చూడమని, ఎందరినో ....
వాస్తవాలు చూపించాలనే ప్రయత్నం .... లో
నన్ను వింటున్నట్లే నటించి
వారి ఆలోచనల్నే వారు అనుసరిస్తారని తెలిసీ,

కొందరు స్నేహితులు .... మాత్రం,
కలిసి తిరిగిన క్షణాల అనుభవాల్ని
నెమరువేసుకుని బాధపడతారు.
స్వచ్చంగానే
కానీ
వాళ్ళూ
కాలం తో పాటు ముందుకు కదులుతారు.
చెప్పకుండా వెళ్ళిపోయానని .....
నేను వంచించానని అనుకుంటూ,

ఆమె బాధపడుతుంది.
ఊహించని స్థితికి ఏడుస్తుంది.
తిట్టుకుంటుంది.
ఎన్నో ప్రమాణాల్ని గాలికి ఒదిలి .... వెళ్ళిపోయానని,
బాధ్యతల భారం మొయాల్సొచ్చిందని.
కానీ
కాలం లేపనం మరుపును తెస్తుంది.
ఆమె నన్ను మరిచిపోతుంది.
మరొకర్ని ఒప్పించాల్సిన అవసరం లేని,
స్వతంత్రంగా నిర్ణయాలు తీసుకునే అవకాశాన్ని
సంతోషించనూ వచ్చు!
కాలగతిన నేను లేని జీవితాన్ని.

ఔనూ ఎవరికి అవసరం?
ఒక పిరికివాడు,
ఒక సామాన్యుడు,
ఒక నిర్బలుడు,
ఒక ఉద్వేగి .....
నిజంగా ఇలాంటి సాహచర్యం అవసరమా!
ఇతని గురించి ఇంతగా ఆలోచించాలా?
ఇతనుగా ఇతను చేసుకున్నదేగా!
జరగాల్సిందే జరిగింది.
నేను ఎంతగానో ద్వేషించే ఈ నిజం
నిజం! నిజమే
ఈ ఆలోచనల్లో బలం వాస్తవం ఉన్నాయి.