Monday, October 22, 2012

ఒంటరితనం!


విషాదం ఈ క్షణం నాలో
అర్ధం కాని ఏదో బాధ
వెంటాడుతూ
ఎవరూ తోడులేని ఒంటరితనం
వెలిసిపోయిన ఈ జీవితం!

నాకు తెలియదు నాకేంకావాలో
ఏవరో రావాలి.
ఈ హృదయం రక్తాన్ని ఓడ్చడం మానాలి.
నరనరాన్నీ పిండే బాధ ...
ఏ స్నేహ హస్తం ... ప్రేమ హస్తం అందించాలని,

నా హృదయం గాయపడింది.
నలిగిపోయింది.
సరి చేసే ఊరటకల్గించే సాహచర్యం
నాతో ఎవ్వరూ లేని ఈ క్షణం
నిన్ను నా సరసన చూడాలని ఉంది.

నా ఈ కన్నీళ్ళు నిజం!
నీకై ఏడ్చిన ... గురుతులు ... అబద్దాలు కాని నిజాలు
ఒంటరితనమే నన్నలా
విచక్షణ కోల్పోయేట్లు చేస్తుంది.
నిజానికి ఇప్పుడు నేను ప్రాణం ఉండీ లేని వాడ్ని!

ప్రత్యేకంగా ... నాకు కావాలి ... నీవు
ఈ క్షణమే ... నీతో
నేను మాట్లాడలేకపోతున్నాను.
ఏదో ఒకరోజు నీవే వస్తావని ఆశ ... నాతోనే ఉంటావని,
ఎదురుచూస్తున్నా ... నా కన్నీరు తుడుస్తావని ...

No comments:

Post a Comment