Monday, October 22, 2012

సెటిలయ్యేవరకూ


అరుదైన ముత్యం
ఒక కన్నీటిబొట్టు
కళ్ళల్లోంచి ... కోరికలా జారింది
నీవుండాలని నా పక్కనే

నా మనసు ప్రశ్నల గూడై
నన్ను నిలదీస్తూనే ఉంది!
ఎందుకు? నీవు నన్నొదిలి
దూరంగా వెళ్ళడం! ... అవసరమా అని?

నాకు తెలుసు
నీవూ ఆశ్చర్యపోయి
సమాధానపడే మీమాంస అది అని
నీవెందుకు జీవించాలి? ... నాకు దూరంగా అని!

మనం ఒక్కచోటే వెలుగు, నీడై
కలిసి ఉండగలిగితే ... నిజంగా,
ఆ ఆనందం ... ఎంత హృద్యమమో!
హృదయం అంతరాల ఆకాంక్ష నెరవేరి,

నాకు తెలుసు
ఆ రోజు ఎంతో దూరం లేదని,
జీవనావసరాల కోసమే దూరమౌతున్నామని,
ఆర్ధిక స్వాతంత్రం కోసం ... ఈ ఎడబాటు స్వీయనిర్ణయమని

అప్పటివరకూ, పెంచుకున్న
నా ఆశల్ని కాపాడుకోవాలని ...
భావనల రాగాల్ని హృదయంలోనో ...
కలం ద్వారా కవితల రూపంలోనో దాచుకోవాలని,

No comments:

Post a Comment