Monday, October 22, 2012

నీతోనే ఉన్నాను!


సమాధిలా ...
నా సమాధిని పలుకరిస్తున్నావు!
సమాధి పక్కన నిలబడి విలపిస్తున్నావు!
సమాధి...లో నేను లేను.
అలసిపోయి ... సేదదీరడం లేదు.

గాలిలో ... తలలూపే చెట్ల,
కొమ్మల, ఆకుల ... సవ్వడిలో ...
మంచు కురుస్తున్న పర్వతాల తెల్లని
ఆచ్చాదనం మీద,
పరావర్తించే మెరుపు లక్షణాన్నై ఉన్నాను!

మంచు తుంపరులు
కడిగిన,
ఆకుల పత్రహరితాన్నై ...
సున్నితంగా తట్టి లేపే
శరత్కాలం వర్షాన్నై ... నీతోనే ఉన్నాను!

ఉదయపు దినచర్యల హడావిడీలో
పురోగమన ఆలోచనల ప్రేరేపకాన్నై ...
కోకిల గానాన్నై
చికటి రాత్రుల్లో ...
వెలుగులు కిరణాలు వెదజల్లే తారనై ఉన్నాను.

సమాధిలా ...
నా సమాధిని పలుకరిస్తున్నావు!
పక్కన నిలబడి విలపిస్తున్నావు!
సమాధిలో నేను లేను.
నిజానికి నేను మరణించిలేను.

No comments:

Post a Comment