చేదు నిజం!
భయంకరము హానికరమైన సమాజంలో నేను
దిక్కులు ఆలోచిస్తూ,
చలికి ఒణుకుతూ,
నిలబడి ....
ఈ కాలంలో పుట్టల్సిన వాడివి కావు!
బంగారంలాంటి మనసు నీది!
అమ్మ మాటలు .... అమ్మలెప్పుడూ అంతే!
చిక్కని చీకటి,
కళ్ళుచించుకున్నా కనపడని
ప్రమాదకరమైన అర్ధరాత్రి!
నన్ను దూరంగా ఒదిలి వెళ్ళమనకు!
.....నా అభ్యర్ధన.
నాకు భయం లేదు.
నేను స్వేచ్చకోసం పోరాడతాను.
.....నా బింకపు మాటలు.
అకస్మాత్తుగా ఇలా ఒంటిమీది బట్టల్తో
.... ఇంట్లొంచి వెళ్ళమంటున్నావు!
మళ్ళీ ఆలోచించు!
నా గురించి కాదు, మీ గురించి ఆలోచించండి!
నా జీవితం ఎలా జీవించాలో నాకు తెలుసు.
పుట్టినప్పుడే
బ్రతకడం ఎలాగో నేర్చుకున్నాను.
చేపకు ఈదడం నేర్పక్కర్లేదు.
ఉగ్రవాదం వేరు,
క్రాంతి పదం, విప్లవవాదం వేరు!
నా భుజాల్లో శక్తికి కొదవ లేదు.
నా ఆలొచనల్ని,
నా నమ్మకాల్ని కాపాడుకోగలను.
నా నమ్మకం నాది!
పోరాడగలనని, విజయించగలనని .....
తెలుసు .... జీవించేందుకు పోరాడక తప్పదు అని.
No comments:
Post a Comment