చీకటి సంకెళ్ళు
వెలుగు లేదు అక్కడ ఆశ లేదు
అక్కడ ఈ అగాధంలో బందీనై
ఆ చీకటి గుసగుసల్లో
కరుడుగట్టిన చల్లదనం కౌగిట్లో
ప్రతి నీడలోనూ నేనూ నా రూపమే
అంతంలేని చీకటి సంకెళ్ళతో
బంధింపబడి
పోరాడేందుకు శక్తి సన్నగిల్లి
కూసింత కూడా వెలుగు జాడ లేక
ఆ బాధ,
ఆ మధురమైన బాధ
ఆ బాధే నాకు నిరంతర తోడు
నన్ను బంధించిన గొలుసులు
ఈ నల్లని చీకటి రాత్రి లోతుల్లోనే
నేనలా నిస్తేజంగా ఉండిపోయాను
ఆ నీడలే గెలిచాయి
ఇక నేను ఆ స్థితిలోనే ఎప్పటికీ
No comments:
Post a Comment