నన్ను నేను
విప్పుకునే ప్రయత్నం .... ఎబ్బెట్టు గా అనిపించింది
సిగ్గు, బిడియం .... నా మీద నాకు అపనమ్మకం
నీవెక్కడ దూరమౌతావో అనే
అనుమానం, చెప్పలేని నిజం!
పిల్లతెమ్మెరలా,
నెమ్మదిగా, నిశ్శబ్దంగా,
ఎప్పట్నుంచో చెప్పలేని ఆపేక్ష .... నీ పై పెంచుకున్న ప్రేమ!
నా మనసు సాక్షికి తెలుసు!
నాతో స్నేహిస్తున్న నీకు తెలుసు.
నా గుండెలో .... ఆత్మ
గోడపై చెక్కిన అక్షరాల భావం నీవని!
మాటల్లో చెప్పలేని అపనమ్మకం,
అభ్యంతరకర భయం!
అయినా ధైర్యం చేసి ....! ప్రపోస్ చేసా!
అనుమానించినట్లుగానే బెడిసికొట్టింది,
నీ ఉద్దేశ్యం అది కాదని నాకు నీవు దూరమయ్యావు.
అప్పుడు నేను ఒంటరిని!
సరిగ్గా నీవు దూరం అయ్యిన ఏడాది తరువాత
మనసు మళ్ళీ కొత్త గూడును కట్టుకోసాగింది.
మనోభిలాషలా, మనసుగీతం లా
మరో నీవు .... మళ్ళీ
నా జీవితం లోకి
నిశ్శబ్దంగా, నిరాడంబరంగా వచ్చావు,
సిగ్గేస్తుంది. నన్ను నేను దాచేసుకోవాలనిపించింది.
తేనెటీగలా తేనెను ప్రోగేసుకుంటున్నందుకు!
No comments:
Post a Comment