ఊహించనూ లేను. భయం ....
కళ్ళల్లోంచి .... నీ గుండె లోతుల్లోకి
చూసే ప్రయత్నం
ఊపిరిబిగబట్టి మరీ ....
పైకి డాంబికంగా కనిపించే నీలో
నీ ముఖ కవళికల్లో కదలికల్లో
ఎప్పుడైనా ....
ఏ అంధకారచ్ఛాయలనో
చూసి అలజడి చెందుతుంటాను.
అప్పుడు ....
నా మెడమీద పదునైన కత్తేదో
తాకిన అవిజ్ఞతా స్పర్శానుభూతి
నీ చేరువలో
నీడల్లా చుట్టుముట్టిన ....
ఏ సంకటాలు, చిక్కుల మధ్యో
ఎప్పుడైనా దిక్కు తోచక నీవు పెనుగులాడితే
గత్యంతరం లేకేనేమో అని
సరిపెట్టుకుంటుంటాను. అప్పుడు
నీ అమాయక అస్తిత్వనగ్నత్వం
నా ఆత్మను అవహేళన చేస్తుంటుంది.
నీ చుట్టూ ఉన్న
అపసవ్య పరిస్థితులు పరిసరాలే
వీటన్నింటికీ ప్రేరణ అని సరిపెట్టుకుంటాను, కానీ
నిజానికి నా మనోదౌర్బల్యమే
కారణం వీటన్నింటికీ ....
నిన్నూ, అనిశ్చితి పరిస్థితుల్నీ తెలిసీ
నియంత్రించే ప్రయత్నం చెయ్యకపోవడం
అంతకు మించి అతిగా నిన్ను
ప్రేమించకుండా ఉండలేని బలహీనుడ్నవ్వడం
No comments:
Post a Comment