మంచం పై వెల్లికిలా పడుకుని నేను ....
శూన్య మనస్కుడ్నై
సున్నం పెచ్చులూడిన సీలింగ్ ను చూస్తూ ఉన్నా!
గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటుంది.
నా శ్వాస నాకే వినిపిస్తుంది.
నేను బ్రతికే ఉన్నాను అన్నట్లు,
అప్పుడే,
ఈ టపటప చినుకులు
ఈ హోరుగాలి
కొన ఊపిరి ఇంటి వసారా
కప్పు రేకులతో సమరం చేస్తున్న శబ్దం!
వాతావరణం భయానకంగా
రోడ్లమీద
ఉద్యమాలతో పోటీపడుతూ
ఎటు చూసినా అస్తవ్యస్తతే ....
ఔనూ! నా మనసుకు రోధించే స్వేచ్చ ఉందా అని,
No comments:
Post a Comment