వయసొచ్చింది!

వేములచంద్ర | వయసొచ్చింది! | ( 2013, జనవరి 01, మంగళవారం మధ్యాహ్నం 1.00 గంటలు )

అప్పుడు నాకు రెండుపదులెళ్ళి పోయి,
ఇష్టం, సౌఖ్యం, పరవశం .... పొందాలి అనుకుని, 
దాన్ని బలపర్చే లక్షణాన్ని .... ఆరాటాన్ని ప్రేమ అనుకుని,
జీవితం గమ్యం, స్వర్గం అనే నమ్మకాన్ని .... నమ్మే వయస్సు
.
అందము, సుకుమారము, ఆనందమే లక్ష్యం గా
వెండితెర గులాబీ, హీరోయిన్ లాంటి అమ్మాయి ని .... ప్రేమించాలని, 
ఆమె ప్రేమ, లాలిత్యం, అనురాగం జీవితాన్ని స్వర్గమయం చేస్తుంది అని,
ఆశించే, కలలు కని, నమ్ముకునే .... వయస్సు అది.

అప్పుడప్పుడూ అనుమానం ఆవహించేది పెనుభూతం లా.
ఒకవేళ, అంత అందమైన అమ్మాయి నన్ను ఇష్టపడకపోతే ....
పెద్దల ఇష్టాన్ని నా తలరాతగా రాయించుకోక తప్పదా ....!
కలల్లో మాత్రమే ఇష్టాన్ని పరామర్శిస్తూ కూర్చొనక తప్పదా .... అని,

తోడులేని .... ఎవరినీ  ప్రేమించలేని ద్వేషించలేని
ఎవరి చేతా ద్వేషించబడని, ప్రేమించబడని జీవితం జీవించక తప్పదా అని 
ఆలోచనలు .... పీడకలలాంటి భయానకమైన ఆలోచనలు .... చివరికి మెలికలు తిరిగి తిరిగి
చివరికి, అమ్మాయి తోడు లేని నాడు అబ్బాయి అబ్బాయే కాదు అనుకునేవాడ్ని!

నేను ఒక సగటు మనిషిని, సామాన్యుడ్ని!
నా ఇష్టం, లక్ష్యం అనే భావనల చుట్టూ గిరిగీసుకున్నాను ....
నా అనుకునే సాహచర్యం, నేను తన .... అనుకునే తోడు లేని నాడు
బ్రతుకు నిరర్ధకం అని .... అనుకునే ఓ మధ్యతరగతి మనస్తత్వాన్ని అలవర్చుకున్నాను.