చంద్రశేఖర్ వెములపల్లి || ముక్కలైన హృదయం ||
ఆకాశం అడ్డంగా చీల్చినట్లు .... మెరుపులొకవైపు
సముద్రంలో అలలు ఆకాశాన్నందుకునే ఆవేశం ఒకవైపు
అంతకన్నా ముఖ్యంగా .... ఒక గుండె ముక్కలయ్యింది.
పైకి సహజంగానే కనిపిస్తూనే ఉన్నా
ఎవరికీ కనిపించని పగులు తో పెళుసుగా
సానుభూతి పలుకరింపు శబ్దం తగిలి .... మరీ
విచ్చిన్నమయ్యేలా .... జ్ఞాపకం గాయం బాదై మిగిలి ఉంది
పగిలిన హృదయాన్ని పొదివి పట్టుకుని
అసహాయంగా .... పాలుపోని స్థితిలో
కళ్ళకు కనిపించని నష్టం ....
జీవితాన్ని కోల్పోయి
ఎవరో భావోద్వేగం తో ఆడిన ఆట లో గాయపడి
గెలిచినవారు ఆటలోఆనందం పొందారో లేదో కానీ
ఆ గుండె గొంతు మాత్రం మూగబోయింది.
ఒకరికి ఆనందం ఆట అయితే
వేరొకరికి ఓటమి గుండె పగలడం అయ్యింది.
తిరిగి అతకదని తెలిసీ గుండె పగిలే ఆట ఆడటం
ఖరీదైన జీవితానుభవాలను పోగుచేసుకుంటూ ఒకరు.
ఏమీ పట్టని రాలిన విచ్చిన్నమైన పగిలిన ముక్కలు
చిరిగిన హృదయం పుస్తకం పేజీలను ఏహ్య భావం తో చూసి
దూరంగా జరిగుతున్న సభ్య సమాజాన్ని చూసి బాధతో ఒకరు.
ఆ రోజొకటొస్తే అనే బాధ .... ఆ బాధితుడిది.
ఒక్కసారి తలతిప్పి చూస్తే ....
సహచరులకూ అనుభవానికి రావొచ్చనుకుంటే
శున్యమే కదా అంతటా .... తలభారం ఎక్కువౌతుంది.
మనసుతీరా ఏడుపొస్తుంది .... నొప్పితో శరీరం సలపుతుంది.
గుండెలు విచ్చిన్నమైన దాఖలాలు అందరిలో ....
తిరిగి కలపలేని నిస్సహాయ భావన ఆవేదనే అంతటా!
2012, డిసెంబర్ 25, సాయంత్రం 8.15 గంటలు
ఆకాశం అడ్డంగా చీల్చినట్లు .... మెరుపులొకవైపు
సముద్రంలో అలలు ఆకాశాన్నందుకునే ఆవేశం ఒకవైపు
అంతకన్నా ముఖ్యంగా .... ఒక గుండె ముక్కలయ్యింది.
పైకి సహజంగానే కనిపిస్తూనే ఉన్నా
ఎవరికీ కనిపించని పగులు తో పెళుసుగా
సానుభూతి పలుకరింపు శబ్దం తగిలి .... మరీ
విచ్చిన్నమయ్యేలా .... జ్ఞాపకం గాయం బాదై మిగిలి ఉంది
పగిలిన హృదయాన్ని పొదివి పట్టుకుని
అసహాయంగా .... పాలుపోని స్థితిలో
కళ్ళకు కనిపించని నష్టం ....
జీవితాన్ని కోల్పోయి
ఎవరో భావోద్వేగం తో ఆడిన ఆట లో గాయపడి
గెలిచినవారు ఆటలోఆనందం పొందారో లేదో కానీ
ఆ గుండె గొంతు మాత్రం మూగబోయింది.
ఒకరికి ఆనందం ఆట అయితే
వేరొకరికి ఓటమి గుండె పగలడం అయ్యింది.
తిరిగి అతకదని తెలిసీ గుండె పగిలే ఆట ఆడటం
ఖరీదైన జీవితానుభవాలను పోగుచేసుకుంటూ ఒకరు.
ఏమీ పట్టని రాలిన విచ్చిన్నమైన పగిలిన ముక్కలు
చిరిగిన హృదయం పుస్తకం పేజీలను ఏహ్య భావం తో చూసి
దూరంగా జరిగుతున్న సభ్య సమాజాన్ని చూసి బాధతో ఒకరు.
ఆ రోజొకటొస్తే అనే బాధ .... ఆ బాధితుడిది.
ఒక్కసారి తలతిప్పి చూస్తే ....
సహచరులకూ అనుభవానికి రావొచ్చనుకుంటే
శున్యమే కదా అంతటా .... తలభారం ఎక్కువౌతుంది.
మనసుతీరా ఏడుపొస్తుంది .... నొప్పితో శరీరం సలపుతుంది.
గుండెలు విచ్చిన్నమైన దాఖలాలు అందరిలో ....
తిరిగి కలపలేని నిస్సహాయ భావన ఆవేదనే అంతటా!
2012, డిసెంబర్ 25, సాయంత్రం 8.15 గంటలు
No comments:
Post a Comment