Saturday, November 3, 2012

మనోరోధన


నేను ఒంటరిని
ఒంటరిగా ... సాగుతూ నా నీడ

గాయం సలుపుతూ
చాలా తీవ్రంగా ... దుమ్ము కొట్టుకుపోయి పుండు

అవసరం తీరిన నిర్లక్ష్యం
చెత్తకుండీలో విసిరేసిన విస్తరాకు ... నేను

రక్షణ కవచం సెక్యూరిటీని
అవసరానికీ, ప్రాణానికీ ... తీరాక బారాన్ని

ఒంటరి తపన ... ఎవరూలేరని
సాన్నిహిత్యం, నొప్పి ... ఓదార్పు కోసం

మనో రోధన
ఎదురు చూసీ చూసీ ... ఆశ ఆవిరై పోయి

నేను ఒంటరిని ... ఒంటరితనాన్ని
మనిషి మరిచిన ... ఎవరూ పట్టించుకోని మానవత్వాన్ని

No comments:

Post a Comment