ఒక నాడు నేనే నీకు అన్నీను
ఎంతో సంతోషంగా ఉండేదానివి,
నిజమో నటనో కాని
నేను కూడా ....
నీవు మాత్రం
హృదయమంతా నేనే నన్నట్లు ప్రేమించావు.
ఎంతో నీతిగా
అంతే లోతుగా
తప్పుడు దారిలో నేను నడుస్తున్నప్పుడు
తెలిసే .... నన్ను ప్రేమించావు.
అకారణంగా ఎప్పుడైనా
నిన్ను తిట్టినప్పుడు కూడా
మనస్పూర్తిగానే స్వీకరించావు.
ఒకసారి నలుగురిలో మొరటుగా
నిన్ను ముద్దాడినప్పుడూ నన్ను మన్నించావు.
తప్పులెన్ని చేసినా
నేను ఒక్క నవ్వు నవ్వితే చాలు అనుకునేదానివి.
అంత ప్రేమా నాశనం అయ్యింది.
ఒక్క క్షణం లో
నేను నీకు చెప్పకుండా
నిన్ను ఒంటరిగా ఒదిలి వెళ్ళిపోయానని
అకారణంగా
అయోమయం అసంతులనం అయిపోయావు.
చంపేసినంతగా వ్యధ చెందావు.
నీ అమూల్య అస్తిత్వాన్ని
నీ ఆత్మను తీసుకుని పారిపోయినంతగా
ఆ ఆత్మే ఇన్నాళ్ళూ నన్ను సహించిందేమో ....
నా తప్పుల్ని మానవతా దృష్టితో చూసి
అప్పటి నుంచీ నీ కళ్ళకు నేనో ... హంతకుడ్ని!
నీకు నీ ఆత్మకావాలి
నీకు నచ్చినవారిని నీవు తిరిగి ప్రేమించాలి.
మళ్ళీ మధుర భావనలలో నీవు ఈదులాడాలి.
ప్రేమించబడాలి .... ఒక్క నాతో తప్ప ....
ఎందుకంటే, అది నీ నమ్మకం
నేను ఒక ఒంటరిని .... నీచుడ్ని అని,
నేనిక మారను అని,
హంతకుడ్నిలా ఇలానే ఎప్పటికీ ఉంటాను అని,
No comments:
Post a Comment